________________
अह फासुएहिं चेट्टइ जिणदासो चारिपाणिएहिं इमे । अहमिचउद्दसीसुं पोसहिओ कुणइ उववासं ॥२४|| वाएइ पोत्ययं चिय कंबलसबला वि तं निसामेति । उवउत्ता गिण्हंति न तम्मि दिणे चारिपाणिययं ॥ आसन्नभब्वभावं गाउं सविवेयचिट्टिएणिमिणा | ताणुवरि पडिबंधो जाओ जिणदासहियए तो ॥२६॥ अह पोसइ सविसेसंभंडीरमणो य तत्थ वरजक्खो । आसि तओ अन्नदिणे तब्भवणे जायए जत्ता ॥२७ मित्तेण वाहहे सेट्टिमणापुच्छिऊण तो नीया । कंबलसबला वाहाए वाहिया अन्नमन्नेहिं ॥२८॥ बहुयवइल्लेहिं समं जित्तं सव्वत्थ तेहिं चेव परं । अणुचियवाहभरेणं तुद्दा सुकुमारया दो वि ॥२९॥ अह कीलयम्मि बद्धा अचरंता पाणियं च अपियंता । दिट्ठा जिणदासेणं विदाणा पुच्छए य तओ ॥३० कहियं भजाए जहा वाहाए वाहिया कुमित्तण | अच्चावत्थं नाउं तो ताणं देइ जिणदासो ॥३२॥ पच्चक्खाणं चउविहआहारम्मी तहा नमोकारं । तो ते सुभावगया नागकुमारेसु उववन्ना ॥३२॥ सेयवियानयरीओ एत्तो सिरिवद्धमाणसामि त्ति । सुरभिपुरं वचंतो गंगं उत्तरइ नावाए ॥३३॥ सीहो यतिविभवे विणासिओ आसि जो स भमिऊणं । संसारं उववन्नो नागाहिवई सुदाढो त्ति॥ पुवरिउभाववसओ तं नावं सह जिणेण बोलेउं । जाव पवन्नो एसो कंबलसबलेहिं ता दिट्ठो ॥३५॥ तो ते चिंतंति जहा उपसरगं वारिमो जिणिंदस्स । लद्धा तस्स पसाएण कत्थ वचिहइ देविडी? ॥३६॥
॥ १३५॥