________________
इय सोउं स विलक्खो किं पि सहरिसो तहा सलज्जो य । जा चिट्टा सो तीए ता भणिओ नाह ! न विसाओ ||६७ ||
कायो संसारे तं किंपि हु नत्थि संविहाणं ति । जं संभवइ न तम्हा होयव्वं धीरचित्तेहिं ॥ ६८|| अह तणिभिईए सरस्सई देवदिन्नभत्तारं | आराहइ विणएणं भुंजंताई विलभो ||३९|| सहा पत्ता कमेण तो ताण तत्थ पञ्चोणिं । आगच्छंति सहरिसा पिया य ससुरो य अइदूरं ॥ ७० ॥ विहियं वद्धावणयं गरुयपमोएण दोसु वि कुलेसु । भणिओ य देवदिन्नो सरस्सईए तओ एवं ॥ ७१ ॥ एत्तियमेत्तो अवही गिवासे आसि नाह ! मह सो य । पुण्णो तम्हा मुंचसु दिक्खं गेहामि जेणाहं ॥ पाए लग्गिऊणं भणिया सा तेण मा पिए ! भणसु । समए दिक्खं जम्हा गिहिस्सामो वयं जुगवं ॥ तत्तो सरस्सईए पडियोहे सुसावओ विहिओ । भत्तीइ देवदिन्नो जिणधम्मं कुणइ संविग्गो ॥७४॥ इय धम्मं एयाणं कुणमाणाणं सलाहणिज्जं ति । अमराण व तो भोगे भुंजंताणं सया बिउले ||७५ || जाया पुता बहवे गिवासं पालिऊण तो सुइरं । ठविडं जेट्ठे पुत्ते कुडुम्बभारं पिदोहिं पि ॥७६॥ गहिया दिक्खा विहिणा पियंगुसेट्ठिस्स पुण सुयाईणं । संसग्गीए व धम्मो न परिणओ गरुयकम्मस्स ॥७७॥
॥ १२७ ॥
