________________
र
--
-
-
---
मूळपाट ॥ ३७-१॥'नो चेव णं सारुवियं पासेजा वहुस्सुयं बन्नागमं, जत्थेव समणो
वासगं पच्छाकडं पासेजा वहुस्सुयं वन्नागमं, कप्पइ से तस्तन्तिए बालोए.
सए वा पमिकम्त ए वा जाव पायच्छित्तं पनिवजोत्तए वा ॥ ३७-१॥ __भावार्थ ॥ ३७-५ ।। जो साधुरुप बहु सूत्री घणा आगमनो जाण न देखे तो शुं करे ते कहे छे. साधुनी सेवानो करणहार पछाकट श्रावक ( एटले जे श्रावके पहेलां संयम पाळी पछी संजमधी पडीने श्रद्धाए करीने श्रावकपणु अंगीकार कर्यु छे) बळी जे वह मुत्री अने आगमोना जाण छे तेवा श्रावकने देखीने ते साधुए ते श्रावक समीपे आलोववं, पडीकमवं, ज्यां लगे । प्रायश्चितने पटिवये करीने विचरg वळी कल्पे ॥ ३७-१॥
अर्थ ॥ ३८ ॥ नो० नहिं । चे० निश्चे । ण० वळी । स० श्रमणोपासक श्रावक । प० पछा। क० कडं एटले संजमधी पालो पटीने वळी श्रमणोपासक थयो पण जेणे संजममांहि घणां आगम शास्त्र पहेलां अवगाह्यां तो पण कर्मना उदयथी पाछो म पढयो तेहयो । पा० देखे ( नहीं)। व०त्रण प्रकारना बहु । सु० सुत्री । व० घणा । आ० आगमनो जाणतो शुं करे ते कहे छ । ज० ज्यां । ए० वळी | स० सर्वथी सम । भा० भाव छ पण रागादि इर्षावंत नथी एहवो समष्टि । चे० ( आपणापरना गुण अवगुण अवसर प्रस्तावनो जाण) एहवो ज्ञानवंत गृहस्थ । पा० देखे तो। क० कल्पे । से० ते पडिसेवी साधने
१ Hadd ( एचमां) आ पाठ छे. २ A trace of समणोवासग is to be found in P B (पी. वी. मां “समणोवासग"छे)
-
