________________
यवहार० ॥ २३ ॥
वार । पि० पण । त० तेहज । ग० गच्छने । उ० अंगीकार करीने । वि० विचरतुं तो शी रीते लेवो ते कहे छे । न० नथी । णं० वाक्यालंकारे । त० ते साधुने । त० प्रत्यक्ष अनेरुं कारण । के० कोइ । छे० छेद चारित्रनो । वा० अथवा । प० तप प्रा यश्चितनो । वा० पण न पामे तो शुं करे ते कहे छे । न० अनेरो कोइ नही पण । ए० एकली । आ० आलोयणा देवी ॥ ३२-१ ॥ मूळपाठ ॥ ३२–१ ॥ जिक्खू य गणा यवकम्म परपासंडपमिमं जवसंपतित्ताणं विहरेता से य इच्छेका दोच्चं पि तमेव गणं उवसंपत्तिाणं विहरित्तए, नत्थि एं तस्स पत्तियं केइ बेए वा परिहारे वा नन्नत्थ एगाए आलोयणाए ॥३१-१॥
भावार्थ ॥ ३२-१ ॥ साधु बळी गच्छ थकी नीकळीने ( अणसरतादिक कारणे जेवी के राजा दुष्ट होय तेना कारणे ) पर पाखंडीनो लींग अंगीकार करीने विचरे, ( ते ज्यां लगी सथवारादिकनो साथ मव्यो नथी त्यां लगी तेज लींगे काळ क्षेपना करे जेम भगवतीना २५ मा सतकमां संजीयाना अधिकारे गृहस्थ लींगमां अन्य लींगमां छेदोपस्थापनीय चारित्र लाभे एम कर्तुं छे. कोइ कारण आश्री साधुने भेख मुकवो पढ्यो छे पण चारित्र चोखुं छे ने ते लींगमां कोइ नव दीक्षीतने छ मासनो काळ छेदोपस्थापनीको पुरो थयो होय तो तेज अन्य लींगमां नियठानी अपेक्षाए तथा ठाणांगनी चोभंगीनी अपेक्षाए तथा आ व्यवहार सूना १० मां उद्देसानी चौभंगीनी अपेक्षाए ते चारित्र स्थापी शके) ते साधु ते कारण पुरुं थए ते भेख छोडीने वीजीवार तेज गच्छमां आवकुं इच्छे तो, तेहने कइ विधिए पाछो गच्छमां दाखल करवो ते कहे छे, जो ते साधुने चारित्रना
उसओ. ॥ १ ॥
॥॥ २३ ॥
