________________
उद्देसओ. ॥४॥
पवहार०
___ अथ ॥ १३ ॥ आ• आचार्य । उ० उपाध्याय । गि० रोगादिके करी ग्लानता पामताने काळ आव्यो जाणीने । अ० अ- ०६७. नेरा उपाध्याय वगेरेने । व० कहे छे । अ० हे आर्यों ?।म० मुजने । णं० वळी । का० काळ । ग० प्राप्त । स० यया पछी । अ०
एहने । स० मारी पदवीने विषे स्थापजो । से० ते । य० जो। स० पदवी योग्य होय तो । स० ते पदवीए स्थापवो । से० ते । य० वळी । नो० न । स० पदवी योग्य होय तो । नो० न । स० ते पदवीए स्थापवो नहिं । अ० होय । या० अहीं । थ० वळी । अ० अनेरो । के० कोइ । स० ते पदवी आपवा योग्य तो । से० तेने । स० ते पदवीए स्थापवो । न० नथी। या० इहां ।
थ० वळी । अ० अनेरो । के० कोइ । स० पदवी आपवा योग्य तो । से० तेनेज । चे० वळी । स० स्थापवो । तं० तेने । २० X० वळी । स० पदवीए स्थाप्या पछी । १० वीजा साधु । च० एम कहे । दु० दुष्ट । स० छे पदवी । ते० ताहरी । अ० हे
आर्य। नि० ते पदवी तमे मुकी दीओ। त० ते साधु । ण० बळी । नि० मुकेतो ते पदवी मुकता थकाने । न० नथी । के. कोइ । छे० छेद (दीक्षानो) । वा० अथवा । प० परिहार तप पण नथी । वा० वळी । जे जे । सा० साधर्मिक साधु तेने । अ० / ते पदवी मुकावाने विषे । क० यथा कलप । नो० न । उ० उठाडवा । वि० प्रवर्ते न उठेतो। स० सर्वने तथा । ते० तेने । त० ते । प० पदवीना धरणहारने । छे० दीक्षानो छेद । वा० अथवा । प० तपर्नु प्रायश्चित आवे । वा० बळी ॥ १३ ॥ मूळपाठ ॥ १३ ॥ आयरियउवज्काए गिलायमाणे अन्नयरं वएका । अङो ममंसि एं।
कालगयंसि समर्माणसि अयं समुफसियवे. से य समुक्कसणारिहे समुक्कसियव्वे, १H (एच) मए, b (बी ) ममस कालगयस्स अ, २ P. B (पी, ची) समीणसि.
॥६७॥
