________________
KIR
तओ' उवज्जायं तओ पछा पवत्तिणिं. से किमाहु लन्ते ? तिसंगहिया सम
णी निग्गन्थी, तंजहा । आयरिएणं उवज्काएणं पवत्तिणीएं य ॥ १२ ॥ भावार्थ ॥ १२ ॥ साध्वी नवी वाळक दीक्षाए करीने थोडा वर्षे करी वालीका तरुणी तेनो आचार्य उपाध्यायने पवर्त्तगणी काल कर तो ते नवी तरुणी साध्वीने आचार्य उपाध्यायने गुरणीजी (गोराणी ) विना रहेQ कल्पे नहि. प्रथम आचायने स्थापे ते पछी उपाध्यायने ने ते पछी गुरुणीजीने स्थापवी कल्पे. हे भगवंत ते एम केम कडं एहवु शिष्ये पूछे थके भगवंत |
ग्रंथी (साध्वी ) आचार्य, उपाध्यायने पवत्तणी (गुरणीजी) एत्रणे करीने सहित होय ॥ १२ ॥ उपला सूत्रे ते तरुणीने आचार्यादिकविना रहेg नहिं कडं तेतो मोहने वशे करी पाछी पडे ते भणी हवे वळी पाछी दीक्षा लीधा | पछी पदवी देवी ते आधी कहे छे ।।
अर्थ ॥ १३ ॥ भि० जे कोइ साधु । य० वळी । ग० गच्छ थकी । अ० नीकळीने । मे० मेहुण । प० सेवे सेवीने फरी | दीक्षा लीधा पछी । नि० ण । सं० वर्ष लगे । त० तेने । त० ते । प० पदवी । नो० न । क० कल्पे देवी ते कहे छे । आ०
आचार्यनी । चा० बळी | जा० ज्यां लगे । ग० गणावच्छेदकनी । वा० वळी । ए पदवी । उ० देवी। वा० अथवा । धा० धारखी । वा० बळी न कल्पे पण हवे कल्पे ते कहे छे । ति व्रण । सं० वर्ष । वी० अतिक्रम्ये थके । च० चोथो । सं० वर्ष । प० प्रवयों। ठि० मन धर्मने विपेम्धिर थयं छे। उ० उपसम्यो छे विपयथी आत्मा । उ० निवयों छे विपय कपायना फलुप
? II udds ( एचमां वधारे ) पच्छा. २ P (पी) पवि.
-C-E
