________________
बवहार मूळपाठ ॥ ३ ॥ तिवासपरियाए समणे निग्गन्थे आयारकुसले संजमकुसले पवयणकुसले उद्देसओ. ।४६॥
(G ॥३॥ पन्नत्तिकुसले संगहकुसले उवग्गहकुसले अकखयायारे' अनिन्नायारे असबलायारे असंकिलिहायारचित्ते बहुस्सुए बन्नागमे जहन्नेणं आयारपकप्पधरे
कप्पइ उवज्जायत्ताए जदिसित्तए ॥३॥ भावार्थ ॥३॥त्रण वर्षनी दीक्षा पर्यायवाळा, जे आचारमां, १७ भेदे संजममां, प्रवचनमां, प्रायश्चित देवामां अने सं15 ग्रह ( अनेक प्रकारना वस्त्रादिकनो ) करवामां कुशळ, जेनो आचार खंडीत थयो नथी, जेनो आचार भेदाणो नथी, जेने कोई 1
पण सवळो दोष लाग्यो नथी, जे क्रोधादिके मेलो थयो नथी तथा जे चारित्रवंत, बहुसूत्री, घणा आगमनो जाण छ ने जे 18| जघन्य आचारंग निसीथ आदिक सूत्रार्थनो धारक ने उत्कृष्टो पूर्व भणेळ छे तेवा साधुने उपाध्यायनी पदवी देवी कल्पे ॥३॥ हवे.एवो गुण न होय तेवाने उपाध्यायनी पदवी आपवी कल्पे नहि ॥
अर्थ ॥ ४ ॥ स० ते । चे० वळी । ण. निश्चे । से० ते साधुने । ति त्रण । वा० वरस । ५० दीक्षा लीधा थयाने । स० श्रमण । नि० निग्रंथने । नो० नथी । आ० आचार पाळवामां । कु० कुशळ । नो० नथी । सं० १७ भेदे संजम पाळवामां । कु० कुशळ । नो० नथी । प० प्रवचन (सिद्धांत) मां। कु. कुशळ । नो० नथी । प० गच्छनी सर्व चिंतानी प्रज्ञाने विषे ।
१H (एच) अकखुया (60 always in 8-8 ) ३-८ मां ते मुजव. २ म (एचमां) चरित्ते (so always in IP॥४६॥ 15.8-8) ३-८ मां ते मुजव.
FACRORESEAR
नव
