________________
शपदे
श्रीगुणसुन्दरीचरितम्
श्रीउपदे
६ मग्गइ य विणिग्गमोवाए ॥ १०१॥ णहि पत्तियंति पावा चलभावा सरलसज्जणाणंपि । आयावराहभीया संकति असं
कणिजंपि ॥ १०२ ॥ इय सो मज्झिमरत्ते निग्गंतुमणा समुट्ठिओ सणियं । डक्को य दिवजोग्गागएण सहसा भुयंगेण ॥३३४॥
॥ १०३ ॥ पुकारियं निसामिय आणावियदीवएण सच्चविओ। घोरो कसिणभुयंगो सपरिच्छयपुन्नसम्मेण ॥ १०४ ॥ वाहदरिया सयराह ताहे णयरीपसिद्धगारुडिया । पकया य ते तिगिच्छं ससत्तिओ मंततंतेहिं ॥ १०५॥ पेच्छंताण य तेसिं
रुद्धा वाणी ठियं अचलमंगं । नवरं तु किंतु सच्चेयणाई मणसवणनयणाई ॥१०६॥ ताहे पच्चक्खाओ विजेहिं किलेस कालदह्रोत्ति । जाओ तओ निरासो वेयरुई पुण्णसम्मोवि ॥१०७॥ एत्थंतरम्मि गुणसुंदरीए जलकरयवग्गहत्थाए । सित्तो जलेण सहसा भणमाणीए इमं वयणं ॥ १०८ ॥ जइ ताव निक्कलंका विजइ मम सीलसंपया देहे । ता एसो मम है | भाया होउ लहुं निविसो अज ॥ १०९॥ इय वारतियं सित्तो संजाओ निविसो खणद्धेण । विम्हियमणेण भणियं जणेण सीलं जए जयइ ॥११०॥ मिलिओ णयरीलोओ जयहि महासइत्ति जपतो। पकओ पूयं तीसे कुसुमंजलिअक्खयाईहिं ॥१११॥ भणियं च वेयरुइणा भो भो! अच्चंतविम्हओ मज्झ । को एसो वुत्तंतो करेह में गहियसंबंधं ॥ ११२ ॥ सिटुं जणेण भो अग्गजम्म! जम्मंतरंव संपत्तो । आसि तुम पहरदुर्ग गारुडियाणंपि मड्डाए ॥ ११३ ॥ जेण जणियचमक्कार काउं नियसीलसावणं सहसा । जीवाविओ सि नवरं एयाए निययभगिणीए ॥ ११४ ॥ तम्हा महासईए कीरइ अम्हेहिं पूयसक्कारो । इय भणिय गए लोए वेयरुई भणइ तं पणओ॥११५॥ आसि पुरा त भइणी संपइ पुण जीयदाणओ जणणी । पावमइवारणाओ गुरूवि तं निच्छियं मज्झ ॥ ११६॥ मुणियं तुह माहप्पं मए तए पावचेट्ठियं मज्झ । ता भण
॥३३४॥