________________
| जगणी ॥ २५१ ॥ तो दूयपेसणेणं निवेश्यं पंडुणो गयउरम्मि । जह दोवईए लद्धा कुसलसरीराए में वत्ता ॥ २५२ ॥ | | तो पंवि नियत्ता चउरंगवलाणुगा तडम्मि जहा । पुषसमुहस्सा ओयरंति तह तं लहुं कुणसु ॥ २५३ ॥ कण्होवि पड
÷
हिमारिदिसंतरा भोगो । नवनियपरियणजुओ पुरीए सहसा विणिक्संतो ॥ २५४ ॥ पुजलहिस्स वेलाउलम्मि पंचाहि मुहिं पंडुम्म । जाओ समागमो सिविरसनिवेसं तहिं कुणइ ॥ २५५ ॥ सो तत्थ कुणइ पोसहसालं तवमद्रुमं पवने । गुत्थियदेवं चित्ते काउं जा चिड्ड तयंते ॥ २५६ ॥ ता सो लवणाहिवई हरिणो पच्चक्खदंसणीहओ । भणड् मए काय तुम्श निवेयम् तयंति ॥ २५७ ॥ कण्हो पभणड देवी संहरिया पउमनाहभूवइणा । गेहम्मि अमरककाए दोवई ती कुरु ॥ २५८ ॥ पंचण्ह पंडवाणं छट्ठस्स ममं रहा जहा जंति । लवणोदहिजलमज्झे तहा पहं लहु ममं देसु ॥ २५९ ॥ परिभणियं तेण जहा किमेत्तिएणं समेण ते कज्जं । एत्थवि ठियस्स जह सा हत्थगया होइ तह काहं ॥ २६० ॥ तं परमनागयं नरं च मपरियणं च सवलं च । लवणोदहि सलिलगयं काहं जइ मं तुमं भणसि ॥ २६९ ॥ कित्तियमेत्ता सत्ती तम्म नराविपसुस्म में काउं । जुत्तं तीए परिक्खणमाणेमि तओ सयं चेव ॥ २६२ ॥ इय हरिवयणायन्नणपरेण सलिलं विडं तेण । दिष्णो पहो रहाणं छण्हं तो जलहिसलिलस्स ॥ २६३ ॥ मज्झं मज्झेण विईवइत्तु पत्ता पुरिं अवरकंकं । | अग्गुजाणम्मि रहे ठवित्तु विसंतगा जाया ॥ २६४ || दारुयनामं सारहिमह कण्हो सदिउं इमं भणइ । गच्छं तुमं नगरंतो | भणादि परमं पुहविपालं ॥ २६५ ॥ पाएण पायवीढं हणेत्तु कुंतग्गसंगयं लेहं । उवणेत्तु दोवईए कूवग्गाहा पईवंच ॥ २६६ ॥ कोय वासुदेवो समागओ दोवई समप्पेमु । अन्नह संगामपरो भवसु लहुं नन्नहा मोक्खो ॥ २६७ ॥ किमिदं तए न