________________
SAGAR
वेज संपट्ठियमन्नया उ दहण सो वेइ ॥ १३० ॥ कम्हा इमो सुमग्गो मुको चुकोव तं सि पडिहासि । (वैद्यः-) तंपि कह ! सिद्धिपहं मोत्तुं भवपंथमोइन्नो ? ॥ १३१ ॥ पुणरवि देउलियाए एगाए जक्खपडिममेयस्स । दंसेइ पुजमाणिं अहोमुहिं ।
ज्झत्ति निवडंति ॥ १३२ ॥ विहियंपि उवरिहत्तं परिवत्तिय पच्छहुत्तमित्थंति । (अर्हद्दत्तः-) अबो! वहु विवरीया में एसा जा चिट्ठए एवं? ॥ १३३ ॥ (वैद्यः-) सयलजणपूयणिज पवजं वजिऊण सावज । जो घरकजं पडिवजसित्ति |
सो तं न विवरीओ ॥ १३४ ॥ पुणरवि गड्डाकोलं विउबई सालिकुक्कुसे चइउं । गाढमणिटुं विटुंगसंतयं निट्ठयं स सुरो ४ ६॥ १३५ ॥ ( अर्हद्दत्तः-) अइकुच्छणिजपगई एसो कोलो सुई इमे मोत्तुं । जो कुक्कुसे निसेवइ पुरीसमेयारिससरूवं|
॥ १३६ ॥ (वैद्यः-) तं एत्तो च्चिय कुच्छाठाणं जो मुत्तु संजमं रमसि । नारीसु विलीणवसंतमुत्तमंसाइभत्थासु ॥१३७॥ एकं पुणरवि वसहं स विउधई जुजमं सुगंधडं । वज्जित्तु अईवगहीरकूवबहुवियडतडरूढं ॥ १३८ ॥ दुर्घकुरमइतुच्छं समीहमाणं मुहं तओहुत्तं । तह निक्खिवंतमंतो कूवम्मि निहित्तणेसूजुगं ॥ १३९ ॥ (अर्हद्दत्तः-) सच्चं चिय एस पसू कहमन्नहमेरिसं तणं सुलहं । मोत्तूणमइदुरंतं दुबंकुरमेयमभिलसइ ॥ १४० ॥ (वैद्यः-) एत्तो वि पसू तुममसि सुहेक्कफल-| पच्चए चइत्ताणं। नरगाइदुग्गइफले जो विसयसुहे पसत्तोसि ॥१४१॥ एवं तं जपंतं तह चोयंत पए पए निउणं । जायासंको पुच्छइ ण माणुसो होसि सो ताहे ॥ १४२ ॥ संवेगमागयं जाणिऊण तं किंपि अह निवेएइ । सबं पुवभवगयं वुत्तंतं वोहिलाभकए ॥ १४३ ॥ वेयहम्मि गिरिंदे सो नीओ तेण सिद्धकूडम्मि । तं निययकुंडलजुगं दंसियमह तक्खणा चेव | ॥ १४४ ॥ संपन्नजाइसरणो संबुद्धो भावओ य पवइओ। जाओ खंतो दंतो दूरं गुरुभत्तिविणयपरो ॥ १४५ ॥ सुटुच्छ