________________
महविटारा जाया पचंतिया देसा ॥ ९२॥रहजत्तासणुजंती(ण्हाणजत्ता)पुप्फारुहणाई उकिरणगाई। पूइंच चेइयाई नेवि मरजेसु कारेंति ॥ ९३ ॥ अह कइयाइ मुहत्थी संपइरन्ना नमंतसीसेण । पुट्ठो भयवमणारियदेसेसु न साहणोल
कीम? ॥ ९४ ॥ विहरंति तुम्ह मुणिपुंगवेण पण्णत्तमज्जदेसेसु । साहू जं विहरंता लहंति गुणमाह जं वीरो ॥१५॥ सापत्य फिल सन्निसावय जाणंति अभिग्गहे सुविहियाणं । आरियदेसम्मि गुणा णाणचरण गच्छवुड्डी य॥ ९६ ॥ लद्धा
त्तं ॥ ९७ ॥ गंतूण जहा साहभत्तं पाणं 3 उवस्मयाई य । गिण्हंति य भासंति य जहा तहा तेहिं ववहरियं ॥ ९८ ॥ समणभडभाविएसु तेसु देसेसु एसणाईहिं । तिमाह मुहं विहरिया तेणं ते भदया जाया ॥ ९९ ॥ उदिण्णजोहाउलसिट्ठसेणो, स पत्थिवो निज्जियसत्तुसेणो । समंतओ
माहुमुहप्पयारे, अकासि अंधे दमिले य घोरे ॥ १०० ॥ स पुवजम्मोदरियत्तदोसं, सरित्तु दारेसु पुरस्स तत्तो । सत्ते करावे महंतचित्तो, भत्तं दवावेइ य भिच्छुयाणं ॥ १०१॥ जे तेसु सत्तेसु करेंति तत्तिं, सगोरवं ते भणिया निवेणं । तुम्हाण देताण जमुवरेइ, देजाह साहण तमायरेणं ॥१०२॥ तं तुम्हसंतं जमिमेसि जोग्गं, न रायपिंडो त्ति ममच्चयं शत् । तस्स मोल्डं तमहं दलामि, मणोवियप्पोऽत्य न कोइ कज्जो ॥१०३॥ ते देंति भत्तं तह पाणगं च, पजत्तभा
वेण मुणीण तेसिं। अन्नोऽवि जो कंदवियाइलोगो, निरूविओ सो नरनायगेणं ॥१०४ ॥ जं जत्थ साहण भवेइ जोग्गं, दातं मयमेरसि जहोवओगं । तहा तहा सप्पणिहाणचित्ता, करेह मग्गेजह तस्स मोल्लं ॥ १०५॥ एवं सुभिक्खे गरुयम्मि
जाए, गहागिरी अजमुहस्थिपासे । समागओ गामपुरागराईविहारमाणाएँ समायरंतो ॥ १०६ ॥ भिक्खासरूवं सयलंपि
RSHAN
