________________
गूगं तष्फलमिमं ति चित्तेण । संतुट्टो सो सेट्ठी तम्मि दिणे तस्त पुन्नेहिं ॥ १७ ॥ पट्टणसंखोहकरो महो पयट्टो तओ जणो ऋहुआ। कुंकुमचंदणधूयाइकिणणकजेण हट्टम्मि || १८ || ओइन्नो अइबहुयं विढत्तमसढाए तेण नीईए । पच्छा भोयणकाले कामेण सो पुट्टो ॥ १९ ॥ कस्स इहं पाहुणगा तुम्हे, तेणावि तुम्ह भणियमिणं । नीओ घरम्मि उचिया विहिया सत्यपविती ॥ २० ॥ तो तस्स वयणकोसलसुभगत्तणविणयसुयणभावेहिं । अक्खित्तमणो सिट्टी धूर्य नंद नियं देव || २१ || परिणाविओ पबंधेण भूरिणा जणियजणपमोएणं । तक्कालोचियसंपन्नसद्यकज्जो समं तीए ॥ २२ ॥ अचंतणुरत्ताए सुचिणम्मिवि विप्पियं मुणंतीए । एत्तो चिय विणयपरायणाए मिउमहुरवयणाए || २३ || लग्गो भोगे | भोत्तुं मोत्तुं सवाओ सेसचिंताओ । अइजामाज्यवच्छल ससुरजणाणीयसम्माणो ॥ २४ ॥ सुहपासुत्ता पेच्छइ अहन्नया | सुविणयंम्मि सा नंदा हरहासकासधवलं चउदसणं ऊसियकरं च ॥ २५ ॥ नियवयणे पविसंतं मत्तंगयकलहमेगमह बुद्धा तक्सणमेत्र निवेइय पइणो तेणावि सा भणिया ॥ २६ ॥ उचियसमएण होही ते पुत्तो पुन्नलक्खणो दइए! । सुरवासा चविकणं सपुन्नसेसो सुरो एगो ॥ २७ ॥ तो मुहलग्गे लग्गे सुपसत्थे वासरम्मि संलग्गो । गन्भो तीए अइपोढ पुन्नपव्भा| मोति ॥ २८ ॥ एवं बच्चइ कालो जा तात्र पसेणईय नरनाहो । जाओ असमत्थतणू गवेसणा सेणियस्स कया | ॥ २९ ॥ नाओ जहा विन्नायडपुरम्मि सो संपयं सुहं वसइ । तो तस्साणयणकए विसज्जिया तक्खणं चरया ॥ ३० ॥ पत्ता तस्स समीचे निवेइयो वइयरो य रायगओ । गमणुम्मणो य जाओ तो तक्खणमेव सो कुमरो ॥ ३१ ॥ अह आपुच्छर सेहिं नियजणगगिहं पओयणवसाओ । वच्चामि संपइ अहं संतुट्टमणा विसज्जेह ॥ ३२ ॥ भणिया य तेण नंदा
