________________
-
अथ श्री संघपट्टक
(२९३)
NAwaran
राखवी तथा तेनी सारी संन्नाळ करवी तेथी तमारो निर्वाह ले माटे निर्वाहना कारणरुप जे चैत्य तेने समारो एटले वीक करो ने कळी सुविहित एम प्रेरणा करे जे जे आ करोळीयानां जाळां काढी ना. खीने साफ करो. इत्यादि प्रेरणा करे ये तो पेण वळी ते लिंगधारीयो पोतानी श्राजीविकाये संपूर्ण दे तेथी चैत्यनी चिंता कर्मा विना पण प्रथमथी संचय करेलो जे अन्यनो समूह तेणे करीने ते. मनो निर्वाह विद्यमान . एवं देख त्यारे तेमने कठोर वापीथी. शिक्षा आपे जे नो अज्ञानी था चैत्यनी केम संजाळ करता नथी, जे माटे ए चैत्य विना पडीथी पण तमारो निर्वाह नहि थाय.
टीका:-अणिच्छत्ति ॥ अथ देवकुलिकाः सातलंपटतयैतदपि कर्तुनेचंति तदासुविहिताःस्वयमेव तंतुजालादीनि फेमिति अपसारयति ॥ उपहासनयाद् गृहिनिरदश्यमानाः कथमेवं सुविहितानां स्वयं चैत्यसमारचनप्रवृत्तिरिति यदि कश्चिद्व्यात् तत्समर्थना येदंगाथा युगलमुनिष्टते ॥
। अर्थः हवे देवकुलिक अतिशय साता सुखमां लंपट थया ठे माटे ए करोळीयानां जाळां दूर करवां एटवू पण करवा न ले तो ते सुविहित पोतानी मेळेज ते तंतुजाळ आदिकने दूर करे . तेमां पण गृहस्थ लोक जेम न देखे एवी रीते ते काम करें । केम जे सुविहित साधुनी पोतानी मेळे चैत्यने समारखं तेमां आ प्रवृत्ति कम थ? ए प्रकारनुं गृहस्थ लोक उपहास करे तेना जयथी. जो वळी कोश्क था वातमा संशय करे तो तेना समर्थननी करनारी मा वे. गाथा प्रसंगी खखीये बीए.
