________________
(१४)
48 अथ श्री संघपट्टकः
-
लोक तेमनो परिग्रह करवे करीने श्वेतांबरी निहुमां अधम एटले लिंगधारी पुरुषो ते गृहस्थोए करेलां पापने पोताना विषेधारण करे
॥ते जेम चोरे चोरी करीने तेनो दोष मांगव्य नामे ऋषिने लाग्यो तेथी ते ऋषिनो निग्रह थयो एवा न्यायने सत्य करे, ते कथा अन्य दर्शनमा जे जे एक नगरने विषे राजाना राजकारमा चोर चोरी करीने नाग ते मांगव्य नामे ऋषिना श्राश्रममां गया त्यार पडी राजाए चोरने कालवा लश्कर मोकट्युं तेणे सर्वे चोरने फाल्या ते नेगा मांगव्य ऋषि तप करता हता तेने पण काल्या, त्यार पडी राजाए आज्ञा करी जे सर्व चोरने फांसी आपो, पठी
सर्व चोरने फांसी दीधी ते लेगी मांगव्य ऋषिने पण फांसी दीधी . ते ऋषिए यमराज पासे जइने प्रब्यु जे में कोई दिवस पाप कर्यु
नथी ने मने फांसी केम मळी.त्यारे यमराजेपोतानो चित्रगुप्त नामे पाप पुण्यनुं लेखं राखनार पुरुष पासे सर्वे नामुं लेखं जोवमाव्यु तेमां एटर्बुज पाप नीकळ्यु जे त्रण वरसनी अवस्था हती त्यारे रमत करतां एक देमकीने बावळनी शूळमां परोवी ने ते वात ऋ. पिने कही जे श्रा पापे करीने तमने चोरी नथी करी तो पण शूळी मळी, त्यारे ऋषिए कह्यु जे शास्त्रमा तो एम कडं ने जे पांच वरस सुधी जे जे पाप वाळक करे तेतो तेना माबापने लागे ने माटे ए पापनुं फळ अमने शाथी दीधुं, त्यारे यमराजे कडं जे घणा कामना घनराटथी जूलमा ए काम बन्यु जे. त्यारे ऋषिए यमराजने शाप दीधो इत्यादि मोटी कथा बे. माटे जेम चोरे चोरी करीने मांगव्य ऋषिने फांसी मळी तेम गृहस्थ लोके पाप कर्यु तेनी अनुमोदनाथी साधुए ली, तेथी अति महा सावधपणुं गृहस्थना परिग्रहथी कह्यु.
