________________
(१४८)
अथ श्री संघपट्टक
wwwwwwwwwwww
MAR
Anamannmmmmon
mwwwwwwwanm
॥ यथोक्तं ॥ तंबोलपाणनोयणुपाणहथीनोगसयण निवणे॥
मुत्तुच्चारं जूअं वजार, जिणमंदिरस्संतो ॥
निहिवणादकरणं, असकहा अणुचियासणाया ॥ श्राययमि अन्नोगो, देवा उदाहरणं॥ देवहरयंमि देवा, विसयविस विमोहिया विन कया वि ॥ अबरसादि पिसम, हासकिड्डाइवि करंति ॥
अर्थः-एज कारण माटे पूजाने श्रर्थे जिनन्नवनमा रहेला जे नक्तिवंत पुरुष तेमनी नोजनादिक क्रिया ते मंदिरने, विषे करवानो निषेध कह्यो . जे माटे ते शास्त्रनुं वचन जे तंबोल, पान, नोजन, पगरखां, स्त्रीनो संनोग, शयन, थुकवू, मल, मूत्र, तथा जुगटुं ए दश वानां जिन मंदिरमा वर्जवां. वळी देवताने दृष्टांते ए आशातना न करवी, जेम देवता सुधर्मा सजामां जिननी दाढा ने तेयो स्त्रीनोगादिक करता नथी तेमज थुकवू तथा जोजन करवू, असत्कथा करवी, उंचा आसने बेस, इत्यादि जिनमंदिरमां न करवां. वळी विषयरुपी विषे करीने मोह पाम्या एवा देवता पण देरासरमां क्यारे पण अप्सरायोनी साथे हास्य क्रीमा इत्यादि नथी करता.
टीकाः यदपि गर्नागारं विहायेत्यादिना द्वितीयविकल्पोक्ता शातनाऽन्नाव प्रतिपादनं तदप्यऽदृष्टागमतां नवतो व्यंजयति॥ यतः ॥ सालालंदेत्यादि वचनस्य निपुणनिरूपणेनापि
