________________
( ५२६) ऋषिमंमलवृत्ति-पूर्वाई. ___पी मेघनादे क्रोध करी लक्ष्मण नपर तामस नामर्नु शस्त्र फेंक्यु; परंतु ते शस्त्रने लक्ष्मणे तापन नामना शस्त्रधी व्यर्थ करी नाख्यु. डेवटे क्रोधाकुल थयेला लक्ष्मणे रावणपुत्र मेघनादने महापासथी हाथीनी पेठे बांध्यो, जेथी ते वीर मेघनाद तत्काल पृथ्वी नपर पमी गयो.वली राम कुलकर्णने, हनूमाने कौनने, सुग्रीवे विरोधि एवा सारणने अने नाममलादिके बीजा उर्मुखादिकने बंधन कस्वा. पनी राम अने लक्ष्मणनी आज्ञाथी हनूमंत विगेरे योहान इढबंधनथी वांधेला ते कुंनकर्णादि राक्षसोने पोतानी सेनाने विषे लश् गया.आम पोताना नाश्ने, पुत्रने अने बीजा योशनने बंधनमां पमेला जो अत्यंत कोप पामेला रावणे रामनो वध करवा माटे तुरत त्रिशुल फेंक्यु; पण ते त्रिशुलने तो रामे पोताना नत्कृट वाणथी रस्तामांज नष्ट करयुं. आम पोताना त्रिशुलनो नाश जोश रावणे अमोघ एवी विजया शक्ति लीधी. ज्यारे रावणे पोताना हाथने विषे शक्ति लीधी त्यारे रामे लक्ष्मणने कडं के, “हे लक्ष्मण! विन्नीषणे पोताना नाइरावणनो आश्रय न कस्यो, एज हेतुश्री आ रावण दवणां नपामेली शक्तिवती विन्नीषणने मारशे.” रामनां आवां वचन सांजली महा बलवंत एवा लक्ष्मण विनीषणना आमा नन्ना रह्या अने रावण तरफ अस्त्र फेंकवा लाग्या एटले रावणे कोप करीने लक्ष्मण प्रत्ये कहूं. “हे लक्ष्मण ! में आ शक्ति तने मारवा माटे लीधी नथी, उतां तुं शा माटे मरवा तैयार थाय? वध करवा योग्य म्हारो बंधु ने, माटे तुं म्हारा बंधुना पदने विषे आजे जीवतो रहे." अमोघ शक्तिवाला रावणे आम तिरस्कार करी अने चारे तरफते शक्तिने नमावी लक्ष्मण नपर फेंकी, ते जाणे ३३, पर्वत नपर वज फें होयनी ! एवी देखावा लागी.शक्ति सदमनी गतीने विषे वजनी पेठे वागी! तेथी ते तेना प्रहारथी अत्यंत पीमा पामता उता मूर्चाने लीधे पृथ्वी नपर प मी गया. श्राम लक्ष्मणने चेतना रहित श्रश् पृथ्वी नपर पमता जोश क्रोध! राता नेत्रवाला राम, रावणने मारवा माटे तत्काल पंचानन नामना रथ ना वेग. पठी बंधुना घातथी नत्पन्न थयेला कोपरूप अग्निथी ज्वाजल्यमान वाला रामे, रावणनी सारे देव अने दानवोने दोन करनारूं युइचलाव्यु. रण पण तत्काल वीजा रथ नपर वेसी युरू करवा लाग्यो; परंतु महा पर मवाला गमे कणमात्रयां तेनो रथ चूर्ण करी नाख्यो. या प्रमाणे रामे