Adinath Charitra

SR No.: 010762
Original Sutra Author: N/A
Publisher: ZZZ Unknown
Total Pages: 489
Language: Hindi
Classification: Book_Devnagari, Story, Mythology, & Literature
File Size: 32 MB

Page 233

__ श्री पद्म बलदेव चरित्र. (२७) पना पांच रथो नागी नाख्या एटले तेणे एक युक्त युक्ति शोधी कहामी के, " म्हारी शक्तिना प्रहारथी मूळ पामेलो लक्ष्मण सवारे मृत्यु पामशे अने तेना वियोगथी राम पण निश्चे तेज अवस्था अंगीकार करशे. तो पी हवे म्हारे रामनी साथे मीथ्या युह शा माटे करवू जोइए ? " आम धारी ते यु
थी निवृत्त थ लंकाप्रत्ये जतो रह्यो. राम पण बंधुना फुःखथी आकुल थया बता तत्काल लक्ष्मण पासे आव्या.
हवे पोताना बंधुने मू थी पृथ्वी नपर पमेला जोइने बहु शोकधी आकुल व्याकुल थयेला मनवाला राम पण मूळथी पृथ्वी नपर पमी गया. पबी ज्यारे सुग्रीव विगेरे नरेंशेए करेला शीतल जल अने चंदनादिकना नपचारथी तेमनी मूळ वली त्यारे ते आदरपूर्वक पोताना बंधुनु मुख जोता बता विलाप करवा लाग्या. “हे लघुबंधव लक्ष्मण ! तुं पोतानी स्निग्ध दृष्टिथी
आगल बेठेला पोताना म्होटा नाश्ने केम नथी जोतो ? अथवा केम नथी बोलावतो? हे वत्स ! तुं को कारणथी म्हारा नपर रुष्ट भयो ? जे होयते मने कहे. अहो ! ते म्हारे माटे वर्णवी न शकाय एवा वनवासना कष्टने मिघ्या सहन करयु. अत्यारे घोर कष्टश्री मूळ पामेला तने जो हुं श्वासोश्वास जन ई, ए म्हारी गतिनी कठोरताने धिक्कार . हे सुबंधो ! हुं रावणना युइरूप समुने त्हारा नुजबलरूप वहाणवमे तरवाने समर्थ हतो, तो हवे तुं नठ अने विजयवंत एवा श्रश्ने आपणे बन्ने जणा ते समुश्ने लीला मात्रमा तरी जए. अरे निर्दय अने कठोर हृदयवाला इष्ट रावण ! तुं म्हारा बंधुने दणीने इवणां क्यां नासी जाय ? तुं क्षणमात्र रणांगणमां नन्नो रहे. हुं तने मारा बाणवती यमराजनो परुणो करूं.” आम विलाप करता अने वाणीथी शत्रुनो तिरस्कार करता राम धनुष्यनो टंकार शब्द करी तत्काल यु.६ करवाने भाटे नन्ना श्रया.पी सुग्रीवेरामनी विनंती करी के, “हे नाथ! हवणांरात्रीनो वखत ; रावण पोतानी नगरीप्रत्ये जतो रह्यो डे अने लक्ष्मण प्रहारने लीधे मूर्चित श्रयेला , माटे हवणां तमे धिरज धरो अने न्हाना बंधुने तत्काल नुपचार करो.” सुग्रीवनां आवां वचन सांजली राम पोतानुं धनुष्य पृथ्वी नपर मूकी-खेद करता बता फरी विलाप करवा लाग्या. “अरे हनुमान, नल. नील सुग्रीव विगेरे कपीश्वरो ! तमे सौ म्हारा नपर कृपा करी पोतपोतान'