________________
(१८६ ) विकथा प्रमुख प्रमाद-टालिवउ । मनि धर्मोद्यम अाशविउ । । सामायिक, पोसह, दान, शील, तप, भावना प्रभावनादिक पुण्य कार्य करिवो। निद्रादिक' पाप करणीय परिहरवा । मन उन्मान्गि नातउ वालवु । वैश्वानर नउं२ कर्म वन बालिवउं । परोपकार करवउ पुण्य भंडार भरिवउ । शुद्धव्यवहार श्राराधिउ, मोक्ष, मार्ग साधविउ । न्याय उपार्जित वित्त क्षेत्र नइ विषइ वेचिवउ । तीर्थयात्रा प्रमुख पुण्य लाभ लेवउ । जीवटया कीजइ, उचित दान टीजइ। - 'सकल लोक माहि प्रसिद्धि लीनइ, पूर्वोपार्जित पाप खीजइ । मनुष्य भव क्षतार्थ नीपजावीयइ, श्रावकाचार साचवीइ। सर्घ दुःख प्रमाजीय । ईण परि श्रीधर्म समाराधया जिय उत्तर मंगलीक माला पामउत्तिम भी धर्म नइ विषद सदैव सावधान हुया ।। इत्युपदेश।।
(१६३ जो०)
(१८) जिनोपदेश (२)
सत्संगत्या १ जिनपति नुत्या २ गुरु सेवया ३ सदा दयया ४ तपसा ५ दानेन ६ तथा तत्सफल सुकृतिभिः कोप ।। तन्मानुष्य जन्म लब्ध्वा यो विपली कुरुते स एवं कुरुते ।। भस्मकृते स टहति चारुचदन जे मनुष्य जन्मेद कामार्थे नयते सततं धर्म परिमुक्ताः । २ । अतत्सफली कार्य मेवा यतः ।। पुष्णाति गुण मुष्णाति दूषण सन्मते प्रबोधयते शोधयते पाप रनः सत्संगतिरंगिना सततं ॥ १ ॥ कीरद्वयवत् माताप्येका पिताप्येको ममतम्यच पक्षिणः अहं मुनिभि रानीतः सचानीतो गवाशने ॥ २ ॥ ना. फलति कामा वामा कामा भय नयतते । न भवनिर्भव भीति जिनपति नति मति मतः पुंसः ।।२।।
१ निंदा २ तउ ४ क्षत्री