________________
पोरंवांग
वीरम षाग वजाय, कल चाले लोधो किलो । दोड़ी भाडगनेर दिस, ध्राहां देती धाय ॥
६७
६८
अोइ नीयाव अघात, सोह भाई भड़ सांभलो । वीरम षाग विहंडिया, सक धावड़ सुत सात ॥ कूकी तणो कथन, दांणव सुणी देपालदे । जोइयो पण, लीधो जरू, इण भव षाणो अन्न ।।
६६
हिंद देषे हेत, पांच दिनां मै पामणा । सक धावड़ पंच साजिया, षल कीया रिण षेत ॥
७० ।
७१
दुजड़ां हत देपाल, दाणे बल देपाल. दे। दीसै तू जायो दला, कुल. जोयां पैगाल ॥ सीस न वाधै सूत, वाध दला तें वींटियो । अबही रोस न उपजै, कायर फोट कपूत ॥
७२
बोल कोल अरु बाप, दोय न .चै देपाल दे । जावां मै वेगा जुड़ा, वै वीरम वै आप ॥
सूरै कथन सुणेह, दल तणा देपाल दे । अंबर छिबंतो ऊठियो, केहर ज्यू करणणेह ॥
७४
पमंगां हुवा पिलांग, हूँकल. दल तह मह हुऐ। अंग भिड़े उबांबरो, जरदां कड़ी जैवांण ।।
रुड़ दमांमा राग, हूर अपछर मन हरषिया । जंग मैं चड़िया जोइया, धरे सीस ध्रीयाग ।