________________
५६
वीरवाण
निस आधी बल नेमीयो, वाजी हाक विकट । रोस न मावै रावतां, घण सिर फुटै घट ॥
१६२
१६३
पांणां किरमर पकडे, रिदे जालंधर रट। रिण तती वारल तळी, लेवणं वीजंळ वट ॥ गोगै वीरम वैर कज, पुरा ही बल हट । अोध विगाडो वरत कट, ईसां पिलंग घरट ।।
१६४
११३
दुझल धन तो पित दलो, नव गढपंत नरेस । उण अंगे तूं उपनी, देउ धिम उदेस ।
नीसांणी देउ सषीयां साथ ले सज बारै आया। वधावे गोगे कमध गीतां गवराया । वैर पितारो वालीयो भल कीधी भाया। तिलक कीयो इण कारणे लैसुं मन चाया ॥ कहीयो जद गोगे कमध मांगो मुष बाई। सिर दु मारो काट कर विच थाल धराई ।
ओ सिर धड रहजो अषी पासीस दराई । हैसु पमंग पड़ाहीयो माने दे भाई ।। पवरां मेलं धीरपै पुगल पोहोचाई। पूंगां धड सिर वांटजो भिड वेन भाई ॥
. दहा देऊ दलारी डीकरी, वेठां हुत सवाय । तिलक करे गोगा तणे, हैसु लियो बचाय ॥
११४
१६६