________________
१५]
बहुमो भयो।
'एवं पि ताव पेच्छामि' ति ममत्यिजण निययहियएणं पमालिहिया चित्तवहियाए रयणवई । पुलोरया सिगमारं अणिमिसलोयणेण, लिहिया व हिट गाहा।।
पियए विठियं बालं पेछा दिढ पि चित्तयामि । रकर तहावि दटु समूसुत्रो अन्तरप्पा मे ॥
एत्यन्तरंमि ममागया चित्तमभूमणा । 'कुमारवर तिन धरिया पडिहारेण । पविट्ठा कुमारममौवं । दिहा चित्तवट्टिया। 'देव, किमेयं' ति जंपियमणेहिं। इस
मिऊण भणियं कुमारेण । तु "वयपडिचन्द्रयालिहणं १. ति। तेहिं भणियं। देव, महापमानो ति। तो घेण
निरूविया चित्तवट्टिया। विन्हिया एए। वाचिया गाहा । चिनियं च हिं। धना ख मा गयधूया, जा कुमारेणावि एवं बहुमबिना। पहवा किमेत्य परियं,
विसको ख मा एवंविहाए बहुमागणाए। ता इमं एत्य १५ पत्तया, जं मिग्यमेव एवं देवौए निवेशजर ति चिन्तिऊण भणियं चित्तमदणा। देव, अम्बो एम पडिकन्दो । अहो इयमेत्य अकरियं, जमदिटुं पि नाम एवमाराहिन्न । भूमणेण भणियं। देव, एरिमा पेव मा
रायधूया, न किंचि अबारिमं। धना व मा, जा देवेण १. एवं बहुमचिन्नर।
वि.।
1 CE समारपिया.Cो ।
NCE TR.. DF • ; perhapis g.।