________________
रत्नसेन-पद्मिनी गोरा वादल संबंध खुमाण रासो [१७७
चोपाई भो रतनसेन राजांन, दीठो जुद्ध महा असमान । नोया वादल गोरा तणा, हाथ महावल अरिगंजणा ।।१९।। पदमणि ऊभी ये आसीस, जीवो वादल कोड वरीस । सामधरम साचव्यो सवेह, राखी वादल खत्रीवट रेह ॥२०॥ गोरो रावत रण मे रह्यो, आलम सेन सावें खग लहयो। लूटाणो लसकर जूजुवो, साका वादित भारथ हुवो ।।२।। पातिसाह पाहे मुकिओ, एह बले मोटो जस लिओ। साह कहैं साभल वादला, किया पवाडा तें ही भला ॥२२॥ दीवत दान दियो न्हो भणी, किसी करा हिवें कीरत घणी। आलिम नीसर गयो एकलो, गोरो वादल जीत्यो किलो ।।२३।।
दूहा करि कागल वादल सबी, हजरत राखी पास । इक तेरें मुख मुछहे, अइ हींदू स्यावास ॥२४॥ पातसाह दिल्ली गए, भई दुनी सरवात । वाढल भिड रण सोझियो, उवारी अखीयात ॥२॥ हसस खजीनो लुटियो, ग्रह मुक्यो पतिसाह । बोल्यो तु निरवाहियो, अइयो भीचं दुवाह ॥२६॥ उघाड्यो चित्रकोट गढ़, सासा आया राण । मलियो वादल रतनसी, कर वखाण खुमाण ॥ २७ ॥ सामेलो आया सकल, धुरिया जेंत निसाण । वधायो गज मोतीया, गुनियन करें वखान ॥२८||