________________
( १०७ )
सिंहासन बइठ सभा, रांणो रावण जाम । चंद्रानखा रोती थकी, ततखिण आवी ताम ।। १६ ।। साथे ले मंदोदरी, प्रमुख दसानन नारि । सुणि वाधव हुँ दुख भरी, मुझ वीनति अवधारि ॥ १७ ॥ खरदूषण मुम प्राणपति, वलि सवुक सुपुत्र । ए विहुंनो मुम दुख पड्यो, नहि जीवणनो सूत्र ।। १७ ॥ अरि करि गजण केसरी, तूझ सरीखा जसु भाई। तसु भगिणी नईदुख पडइ, तर हिव स्युं कहिवाइ ।। १६ ।। रावण कहइ तु रोउ मां, मकरि सहोदरि दुखु । पाछा नावइंजे मुआ, सरिज्या हुवई सुखु दुखु ॥ २० ॥ हुवनहारी वात तेवइ, करम तणइ परणामि । दानवदेव लाघइ नही, मरण बेला थिति ठाम ।।२१ ॥ थोड़ा दिनमाहि देखि हुँ, मारू दुसमण तुज्झ । मुंकु यमघरि प्राहुणो, तउ हुँ वाधव तुज्झ ।। २२ ।। वहिनभणी आसासना, इम दे वहु परकारि । आप अंतेउर माहि गयो, जिहां मंदोदरि नारि ।। २३ ।।
सर्वगाथा ||२१|| ढाल
राग बंगालो "इमसुणि दूतवचन कोपिउ राजामन्न" एमृगावती नी चौपइनी वीजा खडनी
दसमी ढाल । दीठ३ मंदोदरि कंत, दिलगीर चितावंत । कहइ अन्य वालिभ लोक, मुंआ न कीधो सोक ॥ १॥