________________
शत्रुजय वृहन् स्तवन केड उपाय करी मेलण करू, परिग्रह विविध प्रकार । विरति करू पिण मन न रहै वलि,
तौकिम हुवै भव पार (निस्तार) |सै०॥१०॥ . इन्द्रिय पाचे आप मुराहिदा, अधिक करे उन्माद । सवर भाव न आवै सर्वथा, पड़यो जे प्रमाद । सै० ॥११॥ कोइ स्वभावे रेकारो कहै, चटकी तुरत चढंत । क्रोध विरोध वधारू केतला, आवै किम भव अंत ||सै॥१२॥ आपणा जाणपणा नै आगलै, गिणुन केहनै गान । विनय वेयावच्च नहींय विवेकना,
अति मोटो अभिमान सिंगा१३॥ मीठी मीठी बात कहुं मुखे, जीजी करे मिलि जाइ। पाइ पसार पसी पेट मे, माया सगी ज्यु माइ ।।सै॥१४॥ महारो महारो करि धन मेलवु, लोभ वसे लयलीन । नरक तणा घर द्यछ नव नवा, इण मे मेख न मीन।सिग॥१५॥ मन तो खिण पिण वस नहीं म्हारो, झामो वचन मखाल । काय चपलता कहिये केतली, जासी किम भव जाल।स०॥१६॥ अछता पण गुण वर्गु आपणा, परनिन्दा परकाश । अवर अदेखो आणु अति घणी, एहवौ मूल अभ्यास ॥स०॥१७॥ राजकयादिक विकथा राग सु, वारु कहुंअ वणाय । समता धरि न करी मन शुद्धसु, सूत्र सिद्धान्त समाय ॥१८॥ काणी आधौ दृष्टौ कूबड़ौ, देखि हंस निशदीश। आखिर कर्म उदय ते आविस्यै, जाणे ते जगदीश ॥१॥सैग।