________________
_ 'कामिण', 'सुहिण', 'नामिण', 'पसाइण', 'तिण', 'जिण', 'किण', 'सामन्लेण', 'जणेण'.
अधिकरण-विभक्ति एकवचननुं रूप पण करण-विभक्ति अर्थे वपराय छ : 'दंसणि'. 'कवलणि'. अकारांत स्त्री. अंगो 'हिं' ('हि') प्रत्यय, पण क्वचित 'ण' प्रत्यय ले छे..
'धरणिहिं', 'रयणिहिं', 'देविहि', 'सहिहिं', 'मुद्धहि', 'सहियहि', 'भत्तिण : (४९०), 'दिविण' (५२३).
... 'लीलई' ए रूपमा 'इ' प्रत्यय छे.. .. प्राकृत रूपोमा 'ए' प्रत्यय छे : 'रिद्धीए', 'वाहाए', 'कलियाए'..
- करण-विभक्ति बहुवचन
अकारांत पुं. न. अंगो 'इहिं' (प्राकृत रूपोमां 'एहिं') अने बीजों अंगो 'हिं' प्रत्यय ले छे.
'सिविणिहिं', 'पुरिसिहिं', 'तत्थिहिं', 'नरिहिं', 'दामिहि', 'दिणिहिं! 'तणुहिं', 'थोवेहिं, 'अरिहिं', 'गिरहिं', 'कहहिं'.
अधिकरण-विभक्ति . . ....... अकारांत पुं. न. एकवचन माटे 'इ' प्रत्यय छ :
'धम्मि', 'खित्ति', 'गिम्हि', 'उदइ', 'दीवि', 'मंडणि', 'पसिद्धि'. . ..... प्राकृत रूपोमा ‘म्मि' प्रत्यय छे : 'सयणम्मि', 'विरहम्मि', 'अन्नम्मि'.
अन्य अंगो माटे 'हि' प्रत्यय छे. 'महिहिं', 'रयणिहिं', 'निसिहि'.
बहुवचन माटे करण-विभक्ति भने अधिकरण-विभक्तिनु रूप समान छे : 'जपमाणिहिं'; 'पहसंतिहिं', 'सिहरिहिं'..
प्राकृत रूपोमां. स्त्री. अंगो माटे. 'सु' प्रत्यय छ : 'कहासु', 'सहासु'.
केटलाक प्रयोगोमां 'हिं' ने बदले 'हं' प्रत्यय अधिकरण तेम ज करणना
अर्थमां जोवा मळे छ : __..'पल्ललहं सरहिं' (४९६), 'तरुहु छायहं चिटुंतु (५६०), 'पविसेइ अंगह'
(६४०), 'आणुधावइ काणणहं' (५३७), 'असिधारहं वीसमिर० (५६१), 'परियइंतु वसुहहं समग्गहं' (६९०), 'सहहं वइसई' (७४१), 'लोयणहं उक्कोउ' (७६९), 'कंधरहं जलोयरु' (७६९), 'सहहं कंपंतु' (७७८), 'तडिलयहं निम्मि'.
