________________
सनत्कुमारचारत
सौंदर्यथी झळहळतुं हतुं; शत्रुओए (कदी पण ) तेनी मर्यादानो भंग कर्यो न हतो, (888-886).
धर्मबुद्धि वाळो होवा छतां
त्यां अश्वसेन नामे राजा हतो. ते 'सूर' (= १. सूर्य, शूर) होवा छतां संताप शमावनार हतो; बहु 'दान' वाळो होवा छतां 'मद' रहित हतो; 'गयपिय' ( = १ . प्रिया रहित, २. हाथी जेने प्रिय छे तेवो) होवा छतां, पोतानी पत्नीनुं मन हरनारो हतो; 'दोषाकर' (= १. चंद्र, २. दोषसमूह) नुं खंडन करनारो होवा छतां कुमुदवनने सुंदर संतोष आपनारो हतो, ‘परार्थ-रुचि' (=१. पारकाना द्रव्यनी रुचि वालो, २. परमार्थ करवानी रुचिवाळो ) हतो, 'जलनिही' (= १. जलनिधि, २. जडतांनुं धाम ) न होवा छतां 'समुद्र' (=१. समुद्र, २. मुद्रायुक्त) हतो; बहु मानी होवा छतां अमानी ( = निरभिमान) हतो; 'सिव'नो ( = १. पार्वतीनो, २. मांगल्यनो) संग तेने प्रिय होवा छतां ते 'रुद्र' (= १. शंकर, २. उग्र ) न हतो. (४४९). ते उन्नत तेम ज नम्र हतो; ‘विउस' (=१ दूषित, २. विद्वान ) तेमज अतिशय कुलीन हतो; अति समर्थ तेम ज . क्षमाशील हतो; शीलवान तेम ज सुंदरतानुं धाम हतो; जगतना लोकोनी आंखोने सुखदायक, तेजना मोटा भंडार समो अने पृथ्वीमां साररूप हतो. (४५०).
५०
· सहदेवी एवा नामे जाणीती तेनी पटराणी हती: अनुपम रूप, लावण्य अने गुणो रूपी रत्नोना विषयमां ते रोहणाचळनी भोंय समी हती; कुंदकळी समी तेनी दंतपंक्ति हती; कुवलयनी पांखडी समुं तेनुं नयनयुगल हतुं; तेणे वदनथी कमळनी कांतिने पराजित करी हती; तेनी वाणी कलहंसी अने सारसी समी मधुर हती; शरदऋतुना चंद्र समो तेनो कीर्तिकलाप (बधे) प्रसर्यो हतो. जेवी शंकरने गौरी, मुरारि (विष्णु) ने लक्ष्मी, चंद्रने तारा, देवराज इंद्रने उर्वशी, पांडवोने द्रौपदी, तथा कृष्णना पुत्र प्रद्युम्न ( = कामदेव ) ने रति अने दशरथपुत्र रामने सीता, तेवी: गुणरत्नोथी समृद्ध ते तेनी मनमानीती हती. (४५१ - ४५२).
पूर्वभवना पुण्ये करीने पवित्र होईने, एक बीजा प्रत्ये असाधारण प्रेमथी अनुरक्त चित्त वाळां एवां तेमनो, धर्मने बाधा न पहोंचे ते रीते विषयसुख भोगवतां, केटलोक काळ वीत्यो..
.:
कोई एक अवसरे, सहदेवी रात्रे सुखशय्यामां सूती हती त्यारे तेणे स्वप्नमां, प्राणीओने सुखरूप, गुणवंत अने मनहर एवी नीचेनी वस्तुओ पोताना मुखमां प्रवेश करती जोई : हाथी, सिंह, वृषभ, अभिषेक, चंद्र, सूर्य, ध्वज, कळश, माळा,