________________
AmAAAAAAAAAAAAAAAAmAAAAAAAnam
दोढसो गाथा स्तवन
(५) त्यां उत्कालिक सूत्रमा आवश्यक नाम प्रगट पणे कयुं छे. ते माटे अमे मानीए छैए तेम अवश्य तमारे पण मानवू पडशे नहीं मानो तो भगवती तथा नंदी ए के सूत्र विराधशो. ते माटे सम्मतके० ए वे सूत्रनी साखे मानवा योग्य छे, तेमां कांइ पण संदेह नथी. इति गाथार्थ ॥ ५॥ हवे ढुंढक कहेछे के-आवश्यक सूत्र तो घरघर जुदु छे एक नथी. तेने शिक्षा कहेछे.
सूत्र आवश्यक जे घरघरनु, कहेशे ते अज्ञानी। पुस्तक अरथ परंपर आव्यु, माने तेहज ज्ञानीरे ॥ जि०॥ तु०६॥
अर्थ-सूत्र आवश्यक जे घरघरचं के भिन्न भिन्नछे, एम जे कहेशे तेतो अज्ञानी अथवा मूर्ख जाणवा. शामाटे मूर्ख ? ते कहेछे. पुस्तकके० पानामां लख्यु छे ते ना केम कहेवाय? जेगाटे श्रीअनुयोगद्वारमध्ये का छे के-"नो आगमओ दन्वावस्सयं न पत्तयपोत्थयलिहिय" इति । तथा अर्थ पण छ आवश्यकरूप चाल्यो आवेछे. एमां त्रण अकारना आगम देखाड्या. यतः-"मुत्तागमे अत्थागमे तदुभयागमे ॥” इति । तथा परंपर आव्यु के० परंपराए चाल्यु आन्यु छे, ते पण मानवु. एमां पण त्रण भकारनां आगम देखाइयां छे. यत-"अत्तागमे अनंतरागमे परंपरागमें" इति । तेथी जे आवश्यक न माने तेणे एटला आलावा दहव्या माटे तेने मूर्ख कहीए. ते माटे माने तेहज ज्ञानीके० जे ए पात माने तेज ज्ञानी पुरुष छे, एम कहीए. इति षष्ट गाथार्थ ॥ ६॥ ___ वली जे एकलो भावनिक्षेपो वांदवा योग्य मानेछे, तेने स्थापना तथा द्रव्य निक्षेपो वांदवा योग्य छे एम बतावे छे. बंभीलिपि श्रीगणधरदेवे, प्रणमी भगवई आदे। ज्ञानतणी ते ठवणा अथवा, द्रव्यश्रुत अविवादेरे ॥ जि०॥तु०९॥
अर्थ-भगवई आदे के० श्री भगववीसूत्रने धुरे श्री गणधरदेवे के० सुधर्मा स्वामीए बंभीलिवि के ब्राह्मीलिविने प्रणमी के०प्रणाम करयो छे. "नमो वंभीए लिवीए" ए सूत्रे करीने, अने ब्राझीलिपि के०अक्षरविन्यास कहीए. ए अर्थ आगली गाथाए स्पष्ट थशे. ते अक्षरविन्यास तो ज्ञाननी स्थापना छे. यतः अनुयोगद्वारे-"आवस्सए ति ठवणा ठविजइ." वथा वली "सम्भावठवणा असम्भावठवणा" ए बे भेद पण अनुयोगद्वारमध्येज कहाछे. ते माटे तेके० ते ब्रामीलिपि ज्ञानतणी ठवणाके० ज्ञाननी थापना जाणवी. अथवाके० पक्षातरे जो थापना न गणीए अने अंथरूप ब्राह्मीलिपि लेइए तो द्रव्यश्रुत के० द्रव्यनिक्षेपे द्रव्यश्रुत कहिये. अविवादेके विवादरहितपणे एटले एमां कोई सघडो नथी. यता-"द्रव्यमुरंज पत्तयपोत्थयलिहियं ॥" इत्यादि अनुयोगद्वार वचनथी जाणवू. एटले ए भाव जे "नमो भीए लिवीए ॥" ए सूत्रममाणे ज्ञाननो स्थापनानिक्षेपो अथवाद्रव्यनिक्षेपो साधुने
वच सुरेंजश्चामीकर तस्यच तथास