________________
सवासो गाथानु स्तवन.
(२३) व्याख्या-हवे जो एम कहेशो के, मुनिने विधि योगे नदी उतरतां आज्ञा प्रमाणे आशय विशुद्ध भावथी हिंसा न वदी के० न कही.-" अज्झत्य विसोहीए, जीवनिकाएहि संथडे लोए । देसियमहिंसयत, जिणेहिं तेलुकदंसोहि ॥१॥" इति वचनात् । तो विषियोगे जन पूजतां पण शिव कारण के० मोक्ष हेतु छे. ए वातमा जना के. हे लोको ! मत भूलो इत्यर्थ ॥ ८६ ॥
विषयारंभतणो ज्यां त्याग, तेहथी लहिए भवजलत्याग । जिनपूजामा शुभ भावथी, विषयारंभतणो नय नथी ॥८॥ व्याख्या-जेह करणीमां विपयारंभनो त्याग होय, तेहथी भवजलनो वाग लहे. जिनपूजा मांहे वीतराग गुण प्रणिधानरूप शुभभावथी विपयारंभनो भय नथी ते माटे जिनपूजादिक सदारंभ कहीए. एमां असदारंभनिचि मोहोटो गुण छे. ।। ८७॥
सामयिक प्रमुखे शुभ भाव, यद्यपि लहिए नवजल नाव । तोपण जिनपूजाए सार, जिननो विनय कह्यो उपचार ॥८८||
व्याख्या-यधपि श्रावकने सामायिक प्रमुखादिक अनुष्ठाने आरंभ निवृत्तिरूप शुभभाव बहेवो होय, तोपण जिनपूजाए जिननो उपचार के० लोकोपचार विनय पामे एम तो कझो ते ते विना केम होय ? विनय अंतरंग तप छे. शंका धरीने दान देव पूजादिक सामायिक प्रमुखे भेली नाखवाने अवसरे सर्व यथोचित साचवतांज आज्ञा प्रमाण होय. १८८॥
आरंभादिक शंका धरी, जो जिनराज भक्ति परिहरी। दान मान वंदन आदेश, तो तुज सबलो पडयो कलेश ॥८॥
व्याख्या-आरंभादिकनी शंका धरीने जो जिनराजनी भक्ति पूनादिक परहरि तो तुजने दान, मान, वंदन, आदेश सर्व क्लेश पड्यो छे. त्यां पण वायुकायादिक विराधना अवर्जनीय छे. परिणाम प्रमाण करता तो पूजामांहे निर्जराज छे. ।। ८९ ॥
स्वरूपथी दीसे सावध, अनुबंधे पूजा निर्वद्य ।
जे कारण निजगुण बहु मान, जे अवसरे वरते शुभ ध्यान ॥१०॥ व्याख्या-स्वरूपथकी पुष्पादि जीवारंमे करी सावध दीसे छे, पण अनुबंध जे उत्त. रोत्तर भाववृद्धि तेणे पूजा क्रिया निर्वथ छे. जेह कारणे ते पूजा अवसरे श्री जिनगुण बहुमानथी शुभध्याने वर्ते छे. मलीनारंभीने असदारंभनिवृत्ति अधिकारोचित भावे चित्त शुद्धि छे. ॥ ९ ॥
जिनवर पूजा देखो करी, भवियण भावे भवजल तरी। छकायना रक्षक हो वली, एह भाव जाणे केवली ॥ ९१ ॥
वच सुरेऽश्चामीकर तस्यच ...