________________
दोढसो गाथानुं स्तवन.
( ९१ )
पासंता के० घरने विषे सुत्ररूप दीवो नथी देखता; ते माटे पुरिसादाणिया नरा के० पुरुषो देय नामना धणी, एहवा पुरुष, सूत्ररूप दीवो देखवाने, ते धीरा के० ते धीर,
शुका के० संसार बंधन छांडे. एडले दीक्षा आदरे छे. नावकखंति जीवियं के० असयम जीवितव्ये जीवनुं नथी वांच्छता. ए गाथार्थे पण सूत्र घरमां भणता नथी दीसता, चलिय चउदमे कहां के० वली सूयगडांग सुत्रनाज अध्ययन चौदमे कü. शिक्षा लहे के० शिक्षा पॉमे. एटले सूत्र भणवारूप शिक्षा पामे. कोण पाये ? ते कहे छे. ग्रंथ तजे के० परिग्रह छांडे ते गरिट्ठ के० गुण गरिष्ठ होय ते. एटले निग्रंथ थाय ते शिक्षा सूत्रनी पामे. इति गाथार्थ-हवे चौदमा अध्ययननी गाथा लखीए छैए- " गंधं विहाय इह सिरकमाणो, उहाय सुर्वभचरे बसिज्जा । ओवायकारी विणयं तु सिरके . जे छेय से विप्पमायं न कुज्जा ॥ १ ॥ " अस्यार्थ - गंथं विहाय के० परिग्रह छांडीने, इह सिरकमाणो के० सूत्र भणतो थको, उहाय के० चारित्रमां सावधान थने, सुवंभचरे वसिज्जा के भली रीते ब्रह्मचर्यने विषे वसे. ओवायकारी के० उपायनो करणहार एटले रत्नत्रयनो आराधक, विषयं तु सिरके के० विनय प्रत्ये शीखे. जे छेए के० जे निपुण छे. से वि के० ते प्राणी, पमायं न कुज्जा के० प्रमाद न करे इति. एहमां पण कां जे परिग्रह छांडे तेवारे सूत्र भणे इति भाव. इति नम गाथार्थ ॥ ९ ॥
सप्तम अंगे अपढिया संबरी ॥ दाख्या श्राद्ध अनेक ||
afa
चाधरादिक ते कथा || मोटो एह विवेक ॥ स० ॥ १० ॥
अर्थ:- सप्तम अंगे के० श्री उपासगदशांग सूत्र मध्ये, अपढिया संवरी के० भण्या विना संवरवंत कह्या. एम दाख्या श्राद्ध अनेक के० अनेक श्रावक देखाड्या छे. पण सूत्र भण्या नथी कला. इति भाव. ते कामदेवना अधिकार मध्ये प्रगटपणे श्री उपासकदशा मध्ये कथुं छे. यथा-" तरणं समणे भगवं महावीरे वहवे समणे निग्र्गथे निम्गंथीओ य आमंतेत्ता एवं वयासी, जइ ताव अज्जो समणोवासगा गिहिणो गिहमन्झे वसंता दिव्यमाणुस्स तिरिरजोणिए उवसग्गे सम्म सहति जाव अहियासंति, सका पुणाइ अजो समणेहिं निग्गंयेहिं दुवालसँगं गणिपिडगं अहिज्झमाणेहिं दिव्वमाणुस तिरिरक जोणिए उवसग्गे सम्भ सहित्तए जान अहियासित्तए, तो वे वहवे समणा निग्गंथा निग्गंधीओ य एयमहं विणएणं परिणे । तएण से कामदेवे समर्थ भगवं पसिणाई पुच्छइ ||" इत्यादि । व्याख्या - तरणं समणं भगवं महावीरं के० तेवारे श्रमण भगवान महावीर स्वामी, वहवे समणे निग्गंथे निम्गंधीओ य के० घणा श्रमण निग्रंथ निग्रंथीने एटले घणा साधु साध्वीने आता के० आमंत्रण करीने-चोलावीने, एवंवयासी के० एम कहेता हवा. जड़ ताव अज्जो के० हे आर्यों, जो - समणोवासगगिहिणो के० श्रमणोपासक गृहस्थ गिहमज्झे वसंता के० घरमां रहेवा, दिव्यमाणुसतिरिरकजोणिए के० देवता संबंधी, मनुष्य संबंधी अने तिर्येच संबंधी
तस्यच तथास