________________
(60) महामहोपाध्याय श्री यशोविजयनी कृत. मियी श्रीवच्छ छे एटले राताछे.कणगमईओ वाहाओ के मुवर्णमयी बांह छे. कणगमयाओ गीवाओ के० सुवर्णमय ग्रीवा के० कंठ छे. रिहमये मंसू के० रिष्टरत्नमय दाढी पूंछ छे. सिलप्पवालमया के० परवालापय, ओढा के होठ छे. फलिहमया दंता के० स्फटिकरलमय दांत छे तवणिज्जमयाओजीहाओ के तपान्या सुवर्णमय जीव्हा एटले जीभ छ तवणिजमया तालुआ के० तपाच्या सुवर्णमय तालबुं छे. एटले जीभ अने तालवू ए वने राता छे. फणगमईओ नासाओ के सुवर्णमय नाशिकाछे, अंतो लोहियरकपरिसेयाओले. ते नाशिका मध्ये लोहिताक्षरत्ननी रेखा छे. अंकामयाई अच्छीणि के० अंकरत्नमयी आंखो छ एटळे उज्वल छे. अंतो लोहिअरकपरिसेयाओ के० ते नेत्र मध्ये लोहिताक्षरत्ननी रेखाओछे. पुलगामइओ दिठिमओ के पुलकरत्नमयी दृष्टिछे ए पद सूत्र मध्ये छे. पण वृत्तिकारे अर्थ नयी करयो, माटे अमे पण सामान्ये लख्युछे. रिट्ठामईओ तारगाओ के रिष्टरलमयी तारा एटले कीकी छे. रिट्टमयाई अच्छिपचाई के रिष्टरत्नमयी आंखनी पापण छ. रिटामईओ भमूहाओ के रिष्टरत्नमय भांपणि छे. कणगामया कवोला के० कनकमयी कपोल एटले गल्लस्थल छे. कणगामया सवणा के० कनकमय श्रवण एटले कान छे. कणगमया निलाडवटा के सुवर्णमय निलाडपट्ट छ एटले कपोल छे. बहरामईओ सीसघडीओ के० वज्ररत्नमयी शीर्षघडी छे. तवणिज्जमईओ केसंत केसभूमियो के तपाच्या सुवर्णमय केशनी अंतभूमि छे. एटले केशभूमि रक्त छे. रिट्ठमया के श्याम रत्नमय. उवरिमुद्धया के० ऊपर मुर्दशा केश छे. अय-सूत्रम्-"वासिणं जिणपडिमाणं पिट्ठओ पचेयं छत्तधारपडिमाओ पन्नवाओ । वाओणं छत्तधारपडिमाओ हिमरययादेंदुष्पगासाई सकोरिंटमल्लदामाई धवलाइंआयवत्ताई सलील ओहारेमाणीओ ओहारेमाणीओ चिठ्ठति तासिणं जिणपडिमाणं उभओपरिक पत्तेयं पचेयं चामरधारपडिमाओपन्नताओ।नाओ पंचामरपारपडिमाओ चंदपहवेलिय नाणामणिकणगरयणविमलमहरिहतवणिज्जुजलविचित्लदंडाओ चिल्लियाओ संखकक्कुंदनगरयअमयफेणपुंजसनिगासाओ मुहुमरययदीहवालाओ धवलाओ चामरायो सलील ओहारेमाणीओ ओहारेमाणीओ चिट्ठति । तासिणंजिणपडिमाणं पुरओदोदोनागपडिमाओ दो दोजरकपढिमाओदोदो भूयपडिमाओदोदो कुंडधारपडिमाओविणओवणयाओ पायवडियाओ पंजलीउडायो सनिरिकत्ताओ चिट्ठति । सन्वरयणामईओ अच्छाओ जाव प. डिरूवाओ।" अर्य-तासिणं जिणपडिमाणं पिट्ठओ के ते जिनप्रतिमाने पूठे. पत्तेय-पत्तेयं छ
घारपडिमाओ पन्नताओ के प्रत्येके एकेक छत्रधरनी मचिमा कही छे. तामोणं छत्तपार पडिमाओ के० ते छत्रधरमतिमा एहवे छत्रे सहित छे. हीम के शीतकाले हिम पडे छ। एह रयय के० रुघु, कुंद के० मचकुंद एटले मचकुंदन फूल, इंदु के चंद्रमा, पगासाई के ए सर्व जेषां उजला होय वेवां छे. सकोरिटमल्लदामाई के० कोरिटलना फूलनी माला सहित, धवलाई आयवचाई के० उज्वल जे छत्र, सलील के० लीला सहित मनोहर, ओहारेमाणीओ चिट्ठति के० धरती थकी रहे छे. एटळे मनुजीने छत्र धरे वासिणं के०