________________
दोदसो गाथार्जु स्ववन.
एह
पूरव दरिशण दीहूं ॥ सुरतरु फलथी मीठुरे ॥ घ० ॥ ए संसार समुद्रे नावा ॥ तारण तरण सहावारे ॥ ६० ॥ १६ ॥
(-७७)
अर्थ - एह अपूर्व दर्शन दीठ्ठे एटले कदापि काले संसारमां भमतां, भावयकी प्रमुदर्शन नयी थयुं माटे अपूर्व, सूरतरु के कल्पवृक्षना फल करतां पण मीठु. वली ए प्रभु भक्ति, संसार समुद्रने विषे नावा के० झहाज बराबर छे. जेम नावा पोते तरे अने वीजाने तारे तेम प्रभुजी पोते तरया अने भक्ति लोकने तारक स्वभाव छे. भक्ति अथवा जिनमतिमानुं विशेषण छे माटे स्त्रीलिंगे भाप्युं छे. इति पोडग गाथार्थं ॥ १६ ॥
एम विस्मय भवभय गुणरागे ॥ झीले तेह अतागेरे ॥ ध० ॥ राधे मां ने वलि नाचे || धरम ध्यान मन साचेरे ॥ ६० ॥ १७ ॥
अर्थ - एम विस्मय के० प्रभु गुणनी अद्भुतता तथा भवनो भय के० संसारनी वीक, तथा, गुणरागे के० प्रभ्रुगुणना रागने विषे पण ते राग कहेबो छे ? अतागे के० जेहनो ताग नयी; अपार छे. तेहमां देवता झीले. तेहमां राचे, माचे, मन थाय अने, नाचे के० नाटक करे. धर्म ध्यानमां जेमनुं साधुं मन छे. सप्तदश गाथार्थ ॥ १७ ॥
थेइ थेइ करतां दे ते जमरी || हर्षे प्रभुगुण समरीरे ॥ ध० ॥
योग निरालंबन लय आणी ॥ वश करता शिवराणीरे ॥ ६० ॥ १८ ॥
अर्थ-थेइ थेइ करतां भमरी दीए के० भ्रमरी देतां हर्प थकी प्रभुना गुण समरी के० संभारीने, निरालंबन जोग ते सिद्धस्वरूपनी, लय आणी के तलालीन थइ, शिवराणी के ० मोक्षराणीने वश करता थका छे. इति अष्टादश गाथार्थ ॥ १८ ॥
एम- नंदीश्वर प्रमुख अनेरां ॥ शाश्वत चैत्य भलेरांरे ॥ ध० ॥
त्यां जिनपूजेते - अनुमाने ॥ जनम सफल निज मानेरे ॥ ४० ॥ १९ ॥
अर्थ-एम नंदीश्वर प्रमुख अनेरां के० बीजां भलां रुढां शाश्वत चैत्य छे. अहींयां प्रसुखशब्दे रुचकनां, कुंडलनां, भवनपति प्रमुखनां लेइए. त्यां जिनेश्वरनी पूजा करे ते अनुमाने पोतानो जन्म सफल मान के एटले देवताने जन्म सफल थयानुं ठेणुं जिनराजनी भक्ति छे. बीजूं नथी. इति एकोनविंशति गाथार्थ ॥ १९ ॥
कल्यः एक अठाइ वरषी । तिथि चउमासी सरखीरे ॥ ध० ॥ तेह निमित्ते सुर जिन अरचे || नित्य भक्तिपणे विरचेरे ॥ ध० ॥ २० ॥
अर्थ - कल्याणक के० जन्म, दीक्षा, केवल ज्ञान, अने मोक्ष ए कल्याणके तथा वरषी संवत्सरी तथा चोमासानो अठाह-ए दिवसे घणा देवताभो भेला मलो अठा
तस्यच