________________
दौंडसी गाथानुं स्तवन.
(७१) जानो परिग्गजा, सेमाहच पडिगाहिएसिया तं च नाति दूरं गए जाणिना से तमायाए तत्थ गच्छिज्जा पुव्वामेव आलोइज्जा आउसोत्ति वा भगिणीति वा इमं किं ते जाणया दिनं उदाहु अजाणया ? से य भणिज्जा नो खलु मे जाणया दिनं अजाणया, इमं खलु आउसो इदाणि निसिंरामि तं भुंजह वा णं परिभाएज्जा, तं परेहिं समणुन्नायं संमणु सिट्ठ ततो संजयामेव भुंजिज्ज वा पिएंज्ज वा, जं च नो संचाएह भोत्तए वा पाय वा साहम्मिया तत्थ वसंत संभोइया समणुन्ना अपरिहारिया अदूरगया समणुन्नाया ते वत्तन्वं सि या नो जत्थ साहम्मिया जहेब बहुपरियावनं कीरइ तहेव कायन्त्रं सिया एवं खलु तस्स भिक्खुस्स भिक्खू सामग्गियं ।। " व्याख्या - से भिक्खु वा भिक्खुणी वा के० ते साधु अथवा साधवी, जावस माणे के० यावत् गृहस्थने घेर गोचरी पेठां, सिया के० कदाचित्, सेपरो के० 'ते गृहस्थ, अभिहुअंतो के० मांहे पेशीने, पंडिग्गहे के० पात्रने विषे ग्लानादिकने कांजे खांड प्रमुख याच्ये थके, विलंवा लोणं के० खाण विशेषे उपनुं लुण, उभियं वा के० लुणना आगारमां उपन्युं, तो के० तेबारे, दातार परिभाइत्ता के पोताना भाजन मध्येथी थोडंक ग्रहीने, निह के बहार नोकलीने दलएज्जा के० साधुने आपे, तहप्पगारं के० तथा प्रकारनुं, पडिग्गहगं के० भाजन हजी, परहत्थसि वा के० परना हाथमां छे, परपायँसि वा के० परभाजनने विषे, अफासुअं के० एहवं सचित्त, जाव नो पडिग्गहेज्जा के० यावत् न पडघावे न लिए निषेध करे, आहच्च के० सहसात्कारे पडिगाहए सिंया के पडघान्युं होय-लीधु होय. तंच नाति दूर गया जाणिज्जा के० ते तार घणो समीपे जाणीने, से तमायाए के० ते भिक्षु, लवणादिक लेइने तत्थ गच्छिना के० ते दातार पासे जाय, जईने. 'पुव्वामेव आलोइज्जा के प्रयमयी ते लवणादिक देखाडे, पछी एम कहे. आउसोत्ति वा के हे आडखावत, भगिणीत्ति वा के० हे वहेन, इमं ते किं जाणया दिनं के० 'आ लुण प्रमुख तमे जाणते आप्युं ? उदाहु अजाणया के० अथवा अजाणे आप? से य भणिज्जा के० ते एम कहे, नो खलु मे जाणया दिनं के० में जाणीने नयी आप्युं, अजाणया के० अजाणे आप्युं छे, एवं खलु आउसो के० ' हे आउखावंत साधु, इंदा णि निसिरामि के० हवणां में आप्युं तं भुंजह वा णं परिभाएज्जा के० ते तमे भोगवो, अथवा तमारा साधुने बर्हेची आपो तं परे हिं समणुन्नायं समणुसिट्ठ के० ते परे एम जाणीने आज्ञा आपे थके, ततो संजया मेव के ० ते वारे साधु पोते कारणे, भुंजेज्ज वा पीएज्ज वा के ० खाय अथवा पीए, जंच नो संचाएइ भोत्तर वा पायए वा के० जो न भोगवी शके अथवा न पान करी शके, साहम्मिया तत्थ वसंति के० त्यां साधर्मिक साधु वसता होय, संभोइया समणुन्ना अपरिहारिया के० एक समाचारी वाला जाणे, तप न करचो होय, अदूरंगया समणुन्नाया के० ढुंकडा जाणीने, तेवत्तन्त्रं सिया के० तेहने कहे, एटले तेहने वहेंची आपे, नो जत्य साहम्मिया के० ज्यां एवा साधु न होय, जहेब बहुपरियावन की - रति के० बंडु पर्यापन्न विधि करे, ते विधि आचारांगमा पूर्वे कही छे, तहेव कायव्वं सिया
"
दा
०
०
wp
तस्यच
AMA