________________
(११६)
सारस्वते प्रथमचौ। टान-प्रियाष्टाम् । प्रियाष्टानौ-प्रियाष्टौ प्रियाष्टः-प्रियाष्टान प्रियाष्टाः । प्रियाष्टा-प्रियाष्टा प्रियाष्टाभ्यां प्रियाष्टभ्याम् प्रियाष्टाभिः-प्रियाष्टभिः । प्रियाष्ट्र प्रियाप्टै प्रियाष्टाभ्याप्रियाष्टभ्याम् प्रियाष्टाभ्यः-प्रियाष्टभ्यः । प्रियाष्टः प्रियाटाः प्रियाष्टान्यां-प्रियाष्टभ्याम् प्रियाष्टाभ्यःप्रियाष्टभ्यः । प्रियाष्ट्र:-प्रियाष्टाः प्रियाष्ट्रोः प्रियाष्टोः प्रियाष्टां-प्रियाष्टाम् । प्रियाष्ट्रि-प्रियाष्टनि-प्रियाप्टे प्रियाष्ट्रो:-प्रियाष्टोः प्रियाष्टास-प्रियाष्टसु । हेप्रियाष्टन-होप्रियाष्टा हेप्रियाष्टानौ हेप्रियाटौ हेप्रियाष्टाना हेप्रियाष्टाः ।
जसि दावेव रूपाणि शसि त्रीण्येव वै पुनः ।। डावपि त्रीणि रूपाणि शेषे हे हे प्रियाप्टनः॥ मकारान्त इदंशब्दः।
वास।वा (म० ए०) अव्य आ [म० ए०] साङ्के इदम् (स०५०) त्यदादेष्टेरः स्यादौ । भ्यः । आवतः स्त्रियाम् । सवर्णे । आह । सिद्धम् । अष्टन्हति अष्टनशब्दस्य आसु तृतीयादिषु विभक्तिषु परासु सतीषु वा आत्वम् आकारो भवति । अनेन (वृ. ब.च.ब. 1 पं.ब.) वा आकारः । अन्यत्र नानो० । आमि एकत्र आकारः । उभयत्रापि ष्णः इति नुट् । द्वितीयरूपे नोपधाया इति दीर्घः। नाम्रो पक्षद्वयेप सदृशं रूपं सुपि एकत्र आकारे कृते अन्यत्र नानो। मकारान्तानाह मकारान्त इदम् शब्दः । सौ (म० ए०) सूत्रम् । इदमोऽयं पुंसि ॥ इदमः अयम् पुंसि । इदंशब्दस्य पुंसि विषये अयमादेशो भवति सिसहितस्य । अयम् । द्विवचनादौत्यादेप्टेरिति सर्वत्राकारः।इद औ इति स्थिते ।
इदमोयं पुंसि । इदम् (प० ए० ) स्वर । स्रो० । अयम् (म० ए०) इसेपः । मोनु० । अतोत्युः । उओ। एदोतोतः । पुस (स० ए०) स्वर। सिद्धम् । इदम्शब्दस्य मुसि पुल्लिङ्ग एव सौ प्रथमैकवचने परे 'अयम् ' इत्या
