________________
९७८
सुत्तागमे
[उत्तरज्झयणसुत्तं कयाइ वि ॥ १७ ॥ न पक्खओ न पुरओ, नेव किच्चाण पिट्ठओ। न मुंजे ऊरुणा ऊरं, सयणे नो पडिस्सुणे ॥ १८ ॥ नेव पल्हत्थियं कुज्जा, पक्खपिंडं च संजए । पाए पसारिए वावि, न चिटे गुरुणंतिए ॥ १९ ॥ आयरिएहिं वाहित्तो, तुसिणीओ न कयाइ वि । पसायपेही नियागट्ठी, उवचिढे गुरुं सया ॥ २० ॥ आलवंते लवंते वा, न निसीएज कयाइ वि । चइऊणमासणं धीरो, जओ जुत्तं पडिस्सुणे ॥२१॥ आसणगओ न पुच्छेज्जा, नेव सेज्जागओ कयाइ वि । आगम्मुक्कुडुओ संतो, पुच्छिन्जा पंजलीउडो ॥ २२ ॥ एवं विणयजुत्तस्स, सुत्तं अत्थं च तदुभयं । पुच्छमाणस्स सीसस्स, वागरिज जहासुयं ॥ २३ ॥ मुसं परिहरे भिक्खू, न य ओहारिणिं वए । भासादोसं परिहरे, मायं च वजए सया ॥ २४ ॥ न लवेज पुट्ठो सावजं, न निरटुं न मम्मयं । अप्पणट्ठा परट्ठा वा, उभयस्संतरेण वा ॥ २५॥ समरेसु अगारेसु, संधीसु य महापहे । एगो एगित्थिए सद्धिं, नेव चिढे न संलवे ॥२६॥ जं मे बुद्धाऽणुसासंति, सीएण फरसेण वा । मम लाभो त्ति पेहाए, पयओ तं पडिस्सुणे ॥ २७ ॥ अणुसासणमोवायं, दुक्कडस्स य चोयणं । हियं तं मण्णई पण्णो, वेसं होइ असाहुणो ॥ २८ ॥ हियं विगयभया बुद्धा, फरुसं पि अणुसासणं । वेसं तं होइ सूढाणं, खंतिसोहिकरं पयं ॥ २९ ॥ आसणे उवचिढेजा, अणुच्चे अकुए थिरे । अप्पुट्ठाई निरुट्ठाई, निसीएजप्पकुक्कुए ॥ ३० ॥ कालेण निक्खमे भिक्खू, कालेण य पडिक्कमे । अकालं च विवजित्ता, काले कालं समायरे ॥ ३१ ॥ परिवाडीए न चिटेजा, भिक्खू दत्तेसणं चरे । पडिरूवेण एसित्ता, मियं कालेण भक्खए ॥ ३२ ॥ नाइदूरमणासन्ने, नऽन्नसिं चक्खुफासओ । एगो चिटेज भत्तट्ठा, लंपित्ता तं नऽइक्कमे ॥ ३३ ॥ नाइउच्चे व नीए वा, नासन्ने नाइदूरओ । फासुयं परकडं पिंडं, पडिगाहेज संजए ॥ ३४ ॥ अप्पपाणेऽप्पबीयम्मि, पडिच्छन्नम्मि संवुडे । समयं संजए भुंजे, जयं अपरिसाडियं ॥ ३५ ॥ सुकडित्ति सुपक्कित्ति, सुच्छिन्ने सुहडे मडे । सुणिट्ठिए सुलट्ठित्ति, सावजं वजए मुणी ॥ ३६ ॥ रमए पंडिए सासं, हयं भई व वाहए । बालं सम्मइ सासंतो, गलियस्सं व वाहए ॥ ३७॥ खड्डया मे चवेडा मे, अक्कोसा य वहा य मे । कल्लाणमणुसासंतो, पावदिट्ठित्ति मन्नई ॥ ३८ ॥ पुत्तो मे भाय नाइत्ति, साहू कल्लाण मन्नई । पावदिट्ठि उ अप्पाणं, सासं दासित्ति मन्नई ॥ ३९ ॥ न कोवए आयरियं, अप्पाणं पि न कोवए । बुद्धोवघाई न सिया, न सिया तोत्तगवेसए ॥ ४० ॥ आयरियं कुवियं नच्चा, पत्तिएण पसायए। विज्झवेज पंजलीउडो, वएज न पुणो त्ति य ॥ ४१ ॥ धम्मज्जियं च ववहारं, बुद्धेहायरियं सया । तमायरंतो ववहारं, गरहं नाभिगच्छई ॥ ४२ ॥ मणोगयं
HHHHHHHHHHI