________________
अ० ३ उ० ३] सुत्तागमे
२११ अपजत्तगा नोपजत्तगानोअपजत्तगा । एवं सम्मद्दिछिपरित्तापजत्तगसुहुमसन्निभविया य ॥ २१४ ॥ तिविहा लोगठिई प० तं० आगासपइठिए वाए वायपइठिए उदही उदहीपइठिया पुढवी । तओ दिसाओ प० तं० उड्डा अहा तिरिया, तिहिं दिसाहिं जीवाणं गई पवत्तई तं० उडाए अहाए तिरियाए, एवं आगई वकंती आहारे वुड्डी णिवुडी गइपरियाए समुग्घाए कालसंजोगे दंसणाभिगमे णाणाभिगमे जीवाभिगमे । तिहिं दिसाहिं जीवाणं अज़ीवाभिगमे प० तं० उडाए अहाए तिरियाए, एवं पंचिंदियतिरिक्खजोणियाणं । एवं मणुस्साणवि ॥ २१५ ॥ तिविहा तसा प० तं० तेउकाइया, वाउकाइया उराला तसा पाणा, तिविहा थावरा प० तं० पुढविकाइया आउकाइया वणस्सइकाइया ॥ २१६ ॥ तओ अच्छेज्जा प० तं० समए पएसे परमाणू ; एवमभेजा अडज्झा अगिज्झा अणवा अमज्झा अपएसा । तओ अविभाइमा प० तं० समए पएसे परमाणू ।। २१७ ॥ अज्जोत्ति समणे भगवं महावीरे गोयमाई समणे णिग्गंथे आमंतित्ता एवं वयासी! किं भया पाणा समणाउसो ? गोयमाई समणा णिग्गंथा समणं भगवं महावीरं उवसंकमंति, उवसंकमित्ता वंदंति नमसंति वंदित्ता नमंसित्ता एवं वयासी णो खलु वयं देवाणुप्पिया! एयमळं जाणामो वा पासामो वा तं जइणं देवाणुप्पिया ! एयमळु नो गिलायंति परिकहेत्तए तमिच्छामो णं देवाणुप्पियागं अंतिए एयमढे जाणित्तए, अज्जोत्ति समणे भगवं महावीरे गोयमाई समणे णिग्गंथे आमंतित्ता एवं वयासी, दुक्ख भया पाणा समणाउसो, से णं भंते दुक्खे केण कडे ? जीवेण कडे पमाएणं, से णं भंते दुक्खे कहं वेइज्जति ? अप्पमाएणं ॥ २१८ ॥ अण्णउत्थिया णं भंते एवमाइक्खन्ति, एवं भासेन्ति एवं परूवेन्ति कहण्णं समणाणं निग्गंथाणं किरिया कज्जइ तत्थ जासा कडा कजइ णो तं पुच्छंति, तत्थ जासा कडा नो कज्जइ णो तं पुच्छंति, तत्थ जासा अकडा नो कज्जइ णो तं पुच्छंति, तत्थ जासा अकडा कज्जइ तं पुच्छंति, से एवं वत्तव्वं सिया अकिच्चं दुक्खं अफुसं दुक्खं अकज्जमाणकडं दुक्खं अकट्ठ अक? पाणा भूया जीवा सत्ता वेयणं वेयंति त्ति वत्तव्वं जे ते एवमाहंसु ते मिच्छा, अहं पुण एवमाइक्खामि, एवं भासामि, एवं पन्नवेमि, एवं परूवेमि, किच्चं दुक्खं फुसं दुक्खं कज्जमाणं कडं दुक्खं कट्टु २ पाणा भूया जीवा सत्ता वेयणं वेयंति त्ति वत्तव्वं सिया ॥ २१९ ॥ तइयाणस्स वीओदेसो समत्तो॥
तिहिं ठाणेहिं मायी मायं कटु णो आलोएज्जा णो पडिक्कमेज्जा, णो णिदिज्जा णो गरहेजा णो विउद्देजा णो विसोहेजा णो अकरणयाए अब्भुठेजा णो अहारिहं पायच्छित्तं तवोकम्म पडिवज्जिज्जा तं० अकरिंसु वाहं करेमि वाहं करिस्सामि वाहं ॥ २२० ।।