________________
१६८
सुत्तागमे
[सूयगडं
कायं जाव तसकायं । से एगइओ पुढवीकाएणं किच्चं करेइ वि कारवेइ वि । तस्स णं एवं भवइ-एवं खलु अहं पुढवीकाएणं किच्चं करेमि वि कारवेमि वि, नो चेव णं से एवं भवइ-इमेण वा इमेण वा से एएणं पुढवीकाएणं किच्चं करेइ वि कारवेइ वि । से णं तओ पुढवीकायाओ असंजयअविरयअप्पडिहयपचक्खायपावकम्मे यावि भवइ । एवं जाव तसकाए त्ति भाणियव्वं । से एगइओ छजीवनिकाएहिं 'किच्चं करेइ वि कारवेइ वि । तस्स णं एवं भवइ-एवं खलु छजीवनिकाएहिं किच्चं करेमि वि कारवेमि वि। नो चेव णं से एवं भवइ-इमेहिं वा २, से य तेहिं छहिं जीवनिकाएहिं जाव कारवेइ वि । से य तेहिं छहिं जीवनिकाएहिं असंजयअविरयअप्पडिहयपच्चक्खायपावकम्मे, तं जहा-पाणाइवाए जाव मिच्छादसणसल्ले । एस खलु भगवया अक्खाए असंजए अविरए अप्पडिहयपच्चक्खायपावकम्मे सुविणमवि अपस्सओ। पावे य से कम्मे कजइ । से तं सन्निदिद्वन्ते ॥ से किं तं असन्निदिट्ठन्ते ? जे इमे असन्निणो पाणा, तं जहा-पुढवीकाइया जाव वणस्सइकाइया छट्ठा वेगइया तसा पाणा, जेसि नो तका इ वा सन्ना इ वा पन्ना इ वा मणा इ वा वई इ वा सयं वा करणाए अन्नेहि वा कारवेत्तए करन्तं वा समणुजाणित्तए, ते वि णं वाले सव्वेसिं पाणाणं जाव सव्वेसिं सत्ताणं दिया वा राओ वा सुत्ते वा जागरमाणे वा अमित्तभूया मिच्छासंठिया निच्चं पसढविउवायचित्तदंडा तं० पाणाइवाए जाच मिच्छादसणसल्ले । इच्चेव जाव नो चेव मणो नो चेव वई पाणाणं जाव सत्ताणं दुक्खणयाए सोयणयाए जूरणयाए तिप्पणयाए पिट्टणयाए परितप्पणयाए । ते दुक्खणसोयण जाव परितप्पणवहवन्धणपरिकिलेसाओ अप्पडिविरया भवन्ति । इति खलु से असन्निणो वि सत्ता अहोनिसिं पाणाइवाए उवक्खाइजन्ति जाव अहोनिसि परिग्गहे उवक्खाइजन्ति जाव मिच्छादसणसल्ले उवक्खाइजन्ति [एवं भूयवाई ] । सव्वजोणिया वि खलु सत्ता सन्निणो हुच्चा असन्निणो होन्ति असन्निणो हुचा सन्निणो होन्ति, होचा सन्नी अदुवा असन्नी, तत्थ से अविविचित्ता अविधूणित्ता-असमुच्छित्ता अणणुतावित्ता असन्निकायाओ वा सन्निकाए संकमन्ति सन्निकायाओ वा असन्निकार्य संकमन्ति, सन्निकायाओ वा सन्निकायंसंकमन्ति असन्निकायाओ वा असन्निकाय संकमन्ति । जे एए सन्नि वा असन्नि वा सव्वे ते मिच्छायारा निचं पसढविउवायचित्तदण्डा । तं जहा-पाणाइवाए जाव मिच्छादंसणसल्ले । एवं खलु भगवया अक्खाए असंजए अविरए अप्पडिहयपच्चक्खायपावकम्मे सकिरिए असंखुडे एगन्तदण्डे एगन्तवाले एगन्तसुत्ते से बाले अवियारमणवयणकायवक्के सुविणमवि न पासइ पावे य से कम्मे कजइ ॥ ४ ॥ ७०९ ॥ चोयए-से किं कुव्वं किं कारवं कह, संजयविर