________________
मुं० १० १६ सुत्तागमे
१००१ वयांसी-तु(भ)मं देवाणुप्पिया, बहूणि गामाणि जाव गि(गे)हाई अणुपविससि, तं अत्थि-याई ते कहिंचि देवाणुप्पिया! एरिसए ओरोहे दिट्टपुग्वे जारिसए णं मम
ओरोहे ? । तए णं से कच्छुल्लनारए पउमनाभेणं (रन्ना) एवं वुत्ते समाणे ईसिं विहसियं करेइ २ ता,एवं वयासी-सरिसे णं तुमं पउम-नाभा.! तस्स अगडदुरस्स। के णं देवाणुप्पिया! से अगडद(रे? एवं जहा मल्लिणाए। एवं खलु देवाणुप्पिया ! जंबुद्दीवे २ भारहे वासे हथिणाउरे [नयरे] दुपयस्स रन्नो धूया चुलणीए देवीए अत्तया पंडुस्स सुण्हा पंचण्हं पंडवाणं भारिया दोवई देवी रूवेण य जाव उनि सरीरा । दोवईए णं देवीए. छिन्नस्सवि पायंगुट(य)स्स अयं तव ओरोहे स(तिम)यंपि कलं न अग्घइ-त्तिक१ पउम-नाभं आपुच्छइ (०) जाव पडिगए । तए णं से पउमनाभे राया कच्छुलनारयस्स अंतिए एयमढे सोचा निसम्म दोवईए देवीए रूवे य ३ मुच्छिए ४ (०) जेणेव पोसहसाला तेणेव उवागच्छइ २ त्ता पोसहसालं जाव पुव्वसंगइयं देवं एवं वयासी-एवं खलु देवाणुप्पिया ! जंबुद्दीवे २ भारहे वासे हत्यिणाउरे जाव [उकिट]सरीरा, तं इच्छामि णं देवाणुप्पिया! दोव(ती)इं देवीं इहमा(णि)णीयं । तए णं 'पुव्वसंगइए देवे पउमनाभं एवं वयासी-नो खलु देवाणुप्पिया! ए(यं)वं भूयं वा भव्वं वा भविस्सं वा ज-नं दोवई देवी पंच-पंडवे मोत्तू(ण)णं अन्नणं पुरिसेणं सद्धिं उ(ओ)रालाई जाव विहरिस्सइ । तहावि य णं अहं तव पिय(त)याए दोवई देविं इहं हव्वमाणेमि-त्तिकट्ट पउम-नाम आपुच्छइ २ त्ता ताए उनिहाए जाव लवणसमुई मज्झमज्झेणं जेणेव हत्थिणाउरे तयरे तेणेव पहारेत्य गमणाए । तेणं कालेणं तेणं समएणं हथिणाउरे [नयरे] जुहिडिल्ले राया दोवईए देवीए सद्धिं उप्पिं आगासत(लं)लगंसि सुह[]पसुत्ते यावि होत्था । तए णं से पुव्वसंगइए देवे जेणेव जुहिहिल्ले राया जेणेव दोवई देवी तेणेव उवागच्छइ २ त्ता दोवईए देवीए ओसोवणियं दलयइ २ त्ता दोवइं देवि गिण्हइ २ ता ताए उक्किठाए जाव जेणेव अ-वरकंका जेणेव पउम-नाभस्स भवणे तेणेव उवागच्छइ २ त्ता पउम-नाभस्स भवणंसि असोगवणियाए दोवई देविं ठावेइ २ त्ता ओसोवणिं अवहरइ २ त्ता जेणेव पउमनाभे तेणेव उवागच्छइ २ त्ता एवं वयासीएसणं देवाणुप्पिया ! मए हथिणाउराओ दोवई देवी इ(ह)हं हव्वमाणीया तव असोगवणियाए चिठ्ठइ । अओ परं तुमं जाणसि-त्तिकडे जामेव दिसि पाउन्भूए तामेव दिसिं पडिगए । तए णं सा दोवई। देवी तओ मुहुत्तरस्स पडिबुद्धा समाणी तं भवणं असोगवणिय.च. अपच्चभिजाणमाणी एवं वयासी-नो खलु अम्हें एसे सए भवणे नो खलु एसा, अम्हं स(गा)या असोगवणिया। तं न नजइ णं अहं
६९ सुत्ता