________________
बृहज्जैनवाणीसंग्रह
३६१ मम क्षमितव्यं को न विमुह्यति शास्त्रसमुद्रे ॥१॥ दशाध्याये । परिच्छिन्ने तत्वार्थे पठिते सति । फलं स्यादुपवासस्य भाषित
तं मुनिपुंगवैः ॥२॥ तत्वार्थसूत्रकतारं गृध्रापिच्छोपलक्षित। । वंदे गणींद्रसंयातमुमास्वामिमुनीश्वरं ॥३॥ इति तत्त्वार्थसूत्रापरनाम तत्त्वार्थाधिगममोक्षशास्त्र समाप्त ॥
२१३-छहढाला। सोरठा-तीन भुवनमें सार, वीतराग विज्ञानता। । शिवस्वरूप शिवकार नौं त्रियोग सम्हारिक ॥१॥
पहिली ढाल । चौपाई (१५ मात्रा) जे त्रिभुवनमें जीव अनंत । सुख चाहैं दुखत भयवंत ॥ तातै दुखहारी सुखकारि । कहैं सीख गुरु करुणा धारि ॥२॥ ताहि सुनो भविमन थिर आन। जो चाहो अपनो कल्यान॥
मोह महामद पियो अनादि । भूलि आपको भरमत बादि। * आशा तास भ्रमनकी है बहु कथा । पै कछु कहूं कही मुनि ।
जथा ॥ काल अनंत निगोदमझार। बीत्यो एकेंद्रिय-तन धार ॥५॥ एक स्वासमें अठदश वार । जन्म्यो मरयो भरयो दुख। भार । निकसि भूमि जल पावक भयो । पवन प्रतेक वनस्पति थयो ॥५॥ दुर्लभ लहि ज्यों चिंतामणी । त्यो परजाय ।
लही सतणी ॥ लटपिपीलि अलि आदि शरीर । धरधर । कमरयो सही बहु पीर ॥३॥ कबहुं पंचेंद्रिय पशु भयो । मन
विन निपट अज्ञानी थयो। सिंहादिक सैनी है कूर । निबल । + -+ -+SRK-5
-*