________________
३७
पण, पापना सर्वे गुणो अबाधकभावे परिणमे छे तेथी प्रास्म अनंत गुणना आनंदना भोक्ता छे, ज्यांसुधी प्रास्मा बाधकभावे परिणमे स्यांमुधी अशुद्ध छे पण ज्यारे सर्वे परद्रव्यना राग-संग रहित वर्ते त्यारे शुद्ध छे, अहिसक छे, कर्मबंधनो अकर्ता छे तथा पोताना अनंत श्रास्म वीर्य वडे पुष्ट छे. उक्तंच " परदव्व रऊं वज्झइ; विरउ मुचेइ मठ कम्मेहिएसो जिन उवएसोः समासउं बंध मोख्खस्स" ॥ ६ ॥
क्षेने सर्व प्रदेशमें; नहिं परभाव प्रसंग ॥ प्रभुजी ॥ अतनु अयोगी भावथी; अवगाहना अभंग ॥ प्र०॥ वा०॥७॥ .. अर्थ-जेम मोनु खाणमां पथ्थर माटी विगेरे भनेक कुधातुउंथी मलेर्नु होय छे पण ज्यारे योग्य युक्ति वडे तेने सर्वथा जूडं पाडी गाली शुद्ध सोनुं करी लइए त्यार पछी ते सोनाने काट लागी शके नहि. . .
तेमज अनादिकालथी प्रास्म प्रदेशे लागेला ज्ञानावरणादि कर्मनो श्रापे शुक्लध्यान रूप अग्नि
