________________
२१०
आजहो दीसेरे वीरजता त्रिभुवनथी घणीजी ॥ १ ॥
अर्थ:- अतुल्य आत्मीय वीरप ( प्राक्रम ) स्फुरायमान करी, अत्यंत दुर्जय दुष्ट परिणामी मोह शत्रुनो लीला मात्रमा नाश करी पोताना नामने सार्थपणे या जगत् त्रयमां प्रसिद्ध कयु छे, एहवा हे त्रिलोकपूज्य देवाधिदेव श्री वीरसेन प्रभु ! तमे ज्ञानावरणादि दुष्ट कर्मनी अत्यंत अभाव करी ज्ञानादि अनंत सर्वोत्कृष्ट संपदा पोताने स्वाधीन करी क्रे, लेना भोग- श्रास्वादमां निरंतर मनपणे परमानंद भोगवो छो. एवी आपनी ज्ञानादि लक्ष्मी आपथी अभेदपणे होवाथी कोइ पण तेने नाश करी शके तेस नथी तथा मोहराजाने वश पडेला जगत्वासी जीवोमां एहवी ज्ञानादि अनंत लक्ष्मीनुं स्वामित्व नथी तेथी आपनी जगीश अर्थात् संपदा परम ( सर्वोत्कृष्ट ) पदने वास्त्विक रीते योग्य है.
1
वली जगत्वासी जीवोनुं वीर्य क्षायोपशमिक भावे होवाथी अल्प छे - अपूर्ण छे अने वीर्यनी अल्पता तथा चलपणाने लीधे कर्मबंध करी पराधिन