________________
वाय. पण हे चंद्रानन प्रभु ! अनादि कालथी पुद्गल द्रव्यनागुण पर्यायाने अनुभवता.तेमांज तल्लीन थएला संसारी जीवोने सम्यक् दर्शन ज्ञान चारित्र रूप भावधर्मनी रुचि क्याथी थाय ? जो कदाच एम पोतानी मेले थवी मुश्केल तो सद्गुरुना उपदेश वडे पण थइ शके पण मा निकृष्ट पंचम भा. रामां भावधर्मनां स्थापन' करनार परमोपकारी सद्गुरुनी अतिशय विरलता भने भावधर्म एक कोरे मूकी साध्य शून्यं द्रव्यक्रियामां लगाडनार उपदेशको घणा. ए विषे न्याय विशारद श्रीमद् यशोविजयजी कहे, ले-" ज्ञान दर्शन चरण गुण चिना, जे करावे कुलाचाररे, लुटीया तेणे जन देखतां, किहां करे लोक पोकाररे ।। काम कुंभादिक मधिकर्नु, धर्मर्नु को, नवि मूलरे, दोकडे कुगुरु ते दाखवे, शुथयु एह जग शूलरे ।। अर्थनी देशना जे दिये, ओलवे धर्मना ग्रंथरे; परम पदनो प्रगट चोरथी; तेहथी केम बहे पंधरे ॥ विषय रसमां गृही माचीया, नाचीया कुगुरु मद पूररे; धूम धामे धमाधम चली. ज्ञान मारग रह्यो दूररे ॥ कलहकारी कंदाग्रह भर्या, थापता भापणा बोलरे; जिन वचन अन्यथा दाखवे, भाज तो पाजते ढोलरे ॥ केइ निज दोषने
