________________
प्रत्यर्थनियतो यसायवहार प्रवर्तते । तसात्स व्यवहारस्तु ध्रुवमन्योपदेशजः ॥ ५॥
वृद्धोपदेशसजातकुमारव्यवहारवत् । * चेतनाधिष्ठितं दृष्टं सुखास्पदमचेतनम् ॥ ६ ॥ उद्योतकरमतम् ।
यथा रयादि यचैतन्महाभूताद्यचेतनम् । सुखदुःखास्पदं तब चेतनाधिष्ठितं तथा ॥ ७॥ तथाच कर्ता सर्वशः सर्गादावुपदेशकः । महाभूतायधिष्ठाता स कश्चिसिद्ध ईश्वरः ॥ ८॥
अत्र सौगताः। 1 नास्त्रीश्वरो नित्य एकश्चेतनेनानधिष्ठितम् । __ अचेतनं खखकार्यसमारम्भाय कल्पताम् ॥९॥ 2 अस्तु खकीयावयक्सनिवेशविशेषवत् ।
उद्धिमत्कर्तृकं चास्तु सर्व क्षित्यादि किं ततः॥१०॥ सर्वदश्येंककर्तृत्वं नहि सिम्धसभीप्सितम् । विचित्रसभिवेशा हि गोपुराधालकादयः ॥ ११॥ अनेककर्तका एव सम्भाव्यन्ते तथेक्षणात् । यदि निसैकसर्वज्ञकर्तृकत्वं प्रसाध्यते ॥ १२ ॥ साध्यासिद्धिरनैकान्यं विरुद्धमपि वस्तुतः । क्रमाक्रमविरोधेन नित्यानां कृत्यसम्भवात् ॥ १३॥ असिद्ध साधनं चेदं रूपादिव्यतिरेकिणोः ।
सनिवेशावयविनोः कुत्राप्यनुपलम्भतः॥१४॥ 3 सर्गादावप्रबुद्धानां प्रबुद्धानां सतां ततः।
प्रत्यर्थनियतो नैव व्यवहारः प्रवर्तते ॥ १५ ॥ किन्त्वप्रलप्तस्मृतयः प्रलये पुरुषास्तु ये।
आभाखरादिसम्भूतास्त एवेह भवन्ति हि ॥ १६॥ * चेतनाधिष्ठितं यत्तु सुखास्पदमवेतनम् । तत्तु नैकाधिष्ठितत्वनियतं, तब साधनम् ॥ १७ ॥
सेश्वरलाझ्याः। प्रकृतीकोभव. ईश्वरागुणसंयुक्तादीश्वराधिष्ठितागुणात् । ।
भारम्यते जगदिदं न प्रमानात केवळात ॥१॥
