________________
वावचिन्तामयो
बन्धकतावच्छेदकविशिष्टान्तरघटितत्वेन हेत्वाभासत्वाभावस्येष्ठत्वात्() पर्वतो वद्धिमान् पर्वतत्वात् कालो गोत्ववान् गौत्रादित्यादेरपि बाधासकोणदाहरणस्येष्ठत्वात् । न च प्रतियोगिवैयधिकरण्याविषयकव्याप्तिज्ञानस्याप्यनुमितिहेततया तत्प्रतिबन्धकज्ञानविषयत्वेन केवलमाध्याभाववहत्तिसाधनमपि व्यभिचारस्तस्य च यथोक्तस्थलेवपि सत्त्वात् कथं व्यभिचारामाकर्यमिति वाच्यं। यथोक्तस्थलेषु व्यभिचारित्वस्य व्यवहारविरहेण प्रतियोगियधिकरणसाध्याभावस्यैव व्याप्यवृत्तिसाध्यकस्थले व्यभिचारघटकत्वात् अत एव तत्मायकहेत्वाभामसामान्यलक्षण-व्यभिचारमामान्यलक्षण-साधारणलक्षणेष्वप्यनायत्या प्रतियोगिव्यधिकरणाभावघटितैव व्यप्तिटिका अन्यथा भट्टाचार्यादौना खोत्पत्तिकालौनो घटो गन्धवान् पृथिवौवादित्यादेः स्वरूपासिद्धिव्यभिचारान्यतरामकौर्णबाधोदाहरणत्वाभिधानस्थासङ्गतवापत्तेः गन्धादेः कालिकाव्याप्यत्तितया साध्याभाववहृत्तित्वस्य तत्रापि मत्त्वात् । यदि च शुद्धसाध्याभाववहृत्तिसाधनस्थापि व्यभिचारित्वमुपेयते हेत्वाभासादिलक्षणेष्वपि प्रतियोगियधिकरणमाध्याभाववदृत्तित्व-शुद्धसाध्याभाववहृत्तित्वयोरुभयोः सङ्ग्रहाय प्रतियोगिवैयधिकरण्याघटिता व्याप्तिरेव निवेश्यते भट्टाचार्यादीनां वचनं नाद्रियते उक्तहेतषु बाधितत्वव्यवहारवड्यभिचारित्वव्यवहारोऽपि खौक्रियते, तदा तु स्वरूपामिद्धि-व्यभिचारान्यतरासकीर्णत्वं बाधव म कापीति समासः । ननु बाधज्ञाने मति सिषाधयिषाया असम्भवात् पक्षताविरहादाश्रयामिद्धिमत्वादेव नानुमितिर्भविष्यति किं बाधस्य (२) तत्त्वाभावस्येष्ठत्वादिति ग०।