________________
श्रीसूत्रकृ ताङ्गचूर्णिः
॥ ५७ ॥
ते हो हिंति, मा भूत् सेहमति, बुग्गाहेजा उक्तं हि "शंका कांक्षा जुगुप्सा च०" सव्वैवि एते पुढो पावादिया सच्चे अक्खातारो सयं, पुढो णाम पृथक्, यथामति विकल्पशो वा स्वं स्वमिति स्वं स्वं सिद्धान्तं प्रशंसंति परसिद्वान्तं च निन्दंति सए सए उट्ठाणे० सिलोगो | ॥७३॥ स्वे स्वे आत्मीये उपतिष्ठति तस्मिन्निति उपस्थानं सिद्धिरिति निर्व्वाणं, एवमवधारणे, नान्यथेति नान्येन प्रकारेण मुच्यन्ते सर्वा, अन्येषां तु स्वाख्यातं चरणधर्माविशेषादिहैवाष्टगुणैश्वर्यप्राप्तो भवति, तद्यथा - अणिमानं लघिमानमित्यादि, अहवा अबोधि होति च वसति, अबोहिनाम अबोधिज्ञानः, वशवर्त्ती नाम वशे तस्येन्द्रियाणि वर्त्तते नासाविन्द्रियवशकः, सव्वकामसमपियो णाम सर्वे कामा: समर्पिताः तस्य यथेच्छातः उपनमंते इत्यर्थः, तस्य सर्वकामा अर्पिताः, सर्वकामानां वा समर्पितः।।' सिद्धा य ते अरोगा य० ' सिलोगो ||७४ || ते हि रिद्धिमंतः शरीरिणोऽपि भूत्वा सिद्धा एव भवंति, निरोगाच, नीरोगा णाम वातादिरोगेरागंतुकैथ न पीड्यन्ते, ततः स्वेच्छातः शरीराणि हित्वा निर्वाति, एवं 'सिद्धिमेव पुरो काउं सएहिं गढिता रा' - सिद्धिं पुरस्कृत्यैते सिद्धा एव वयं, अनेन वाऽऽचारेण सिद्धिं यास्यामः पूजापुरस्कारकारणात्, हिंसादिषु गढिता णाम मूर्च्छिताः, संसक्तभावात्, तत एवं 'सिद्धा:' सिद्धवादिनः ये वान्ये आश्रवगढिता वादिनः ते "असंबुडा० सिलोगो ॥ ७५ ॥ अणादीयं भमिहिंति पुणो पुणो, एतत्कंठथं, 'कप्पकालुववअंति ठाणा असुरकिव्विसा' कल्पपरिमाणः कालः कष्पकालः कप्प एव वा कालः तिष्ठत्यस्मिन्निति स्थानं, आसुरेषूपपद्यन्ते किल्विषिकेषु च ततो उच्चड्डा अनंतं कालं हिंडंति संसारे । इच्चेते कुसमये बुज्झेज तिउट्टेज || ततिओ उद्देसो सम्मत्ती १-३ ॥ उदेसाऽभिसंबंधो 'किच्चुवमा य चउत्थे' णिज्जुत्तीए उत्तं, किचेहिं - कृत्यैरुपमीयते इत्यतः कृत्युपमाः, सूत्रस्य सूत्रेण सह संबंधने मोक्षार्थमुपस्थितः आत्मनोऽपि ताव - सरणं नो भवति जेण कष्पकालुववअंता, किमंग पुनरन्येषां ?,
कृत्योप
गत्वं
।। ५७ ।।
