________________
HIN
श्रीमत्रकताङ्गचूर्णिः
कर्तृवादनिरास:
N
OM
SIDHIR
पर्यायेन ब्रुवते लोगस्स कड विधी, विधिविधान प्रकार इत्यर्थः, तेषामुत्तर-तत्तं ते णवि जाणंति, तस्य भावस्तच लोकमद्भाव इत्यर्थः, यथा उत्पद्यते पलीयते च खकर्मभिः तचं नजाणंतीति, उक्तं हि-अणंता जीवघणा उप्पजिचा णिलिअंति, एवं परित्तावि इत्यर्थः, कर्मभिरुत्पद्यमानः प्रलीयमानश्च, संततीः प्राप्य नायं नासीत् कदाचिदपि, नित्यः दबट्ठयार सासओ, पज्जवट्ठयाए असासओ, अथवा सव्व एवायं उत्तरसिलोगो, तेषां कडवादीनां विप्रसृतानि निशम्य सएण परियाएण वृया लोककडे विहिंति अप्पणियाएणं परियाओ णाम वीतरागागमवक्तव्यता, या लोए कडे वाणवित्ति, ते उ सव्वे कुवादिणो, तत्तं ते णवि जाणंति-णायं णासि कयाइवि, तवं यथा भगवद्भिरुपदिष्टं ?, किमुपदिष्टं, किमिदं भंते ! लोकेत्ति पवुचति ?, पंच अस्थिकाया, तत्थ दबओ णं लोगेण कयाइ णासि | जाव णिचे' एवं ३ भावओ जे जहा भावा-पजवा उप्पजंति विणस्संति च ते पडुच्च अणिच्चो, पठ्यते च-लोकं बूया कडेति च, चशब्दादकडेत्ति वा, नित्य इत्यर्थः, भावं पडुच्च कडे, किं चान्यत्-ते ह्यसर्वज्ञा नैवं दुक्खं जाणंति ण च दुक्खुप्पायं नैव तंनिरोध, कथं तर्हि लोकोत्पादं ज्ञास्यंति?, कथं-अमनुषणसमुप्पायं सिलोगो ॥७०॥अमणुण्णो णाम असंजमो, न हि कस्यवि संजमत्वं परि| णामिन्यात्मनि क्रियमाणमिष्टं इत्यतः असौ दुष्टासीविषयत् सर्वस्यैवावमन्यः असंजमः, तेषां च यत्पूर्वं नासीत् पश्चाद् ज्ञानं तत्सर्व | दुक्खं, जंपि किंचि सुखसण्णितं तंपि दुक्खमेव, चंकमितं दुक्खं पवट्टति आसितं सयं दुक्खं दुधावि वातगत्तणंपि दुक्खं एवमादीणि, पुव्वं णासी पश्चाजायंत इति दुक्खानि, तानि चेश्वरकृतानि नामाभिरिति, त एवं तस्य दुःखस्य समुत्पादमयाणंता किह णाहिति
नं वराका, तर्हि भावना-तद्विधैरात्मा, नैव पूर्व कृतं, पश्चाद् द्वैतं, ततः तेष्वपि एक, तद्यथा नाम कृष्यादीनि कर्माणि स्वयं कृत्वा । नत्फलसुप,जाना ब्रुवते यदस्मत्सु किंचित् कर्म विपच्यते तत्सर्वमीश्वरकृतमिति, एवं तस्स दुक्खस्स समुत्पादमयाणंना कह-
AHIM MEANISHTRIAINITALIRAMAIRARI
NESSIVaisiltiaINSTHAHRISTRIBHA
५५
