________________
श्रीसूत्रताङ्गचूर्णिः
॥ ३१ ॥
जाणं तिउद्यति ?, उच्यते, आघातः इहैव व्याकरणे तमेव बंधं बंधहेतु य जाणणापरिण्णाए गातुं पच्चक्खाणपरिण्णाए पडिसेहेतुं पच्छा |तिउद्धृतित्तितिउद्यति- बंधणाई तोडे, सो वा बंधणेहिं मिन्नो त्रुटति, अहवा पुवद्वेण उद्देसो पच्छद्रेण पुच्छा बितिय सिलोगेण वागरणं, तेन कारणे कार्यवदुपचारं कृत्वा बंधनमपदिश्यते - चित्तमन्तमचित्तं वा सिलोगो ॥२॥ उक्तं हि आरंभपरिग्गहो बंधहेतू, येऽपि च रागादयः तेपि नारंभपरिग्गहा च अंतरेण भवतीति तेन तावेव वागराहियं सन्त्वितिकृत्वा सूत्रेणैवोपनिबद्धो, तत्रापि परिग्गहनिमित्तं आरंभाः क्रियते इतिकृत्वा स एव गरीयस्त्वात् पूर्वमपदिश्यते, पंचण्हं वा पाणातिपातादिआसवाणं परिग्गहो गुरुत्तरोत्तिकाउं तेण पुवं परिग्गहो बुच्चति, तत्थ चित्तमंतं तिविधं-दुपयं, चउप्पदं अपदं, अचित्तमंतं हिरण्णसुवण्णादि, वा विभाषायां, मिश्रं चेति, परिगिज्झ किसामवि किसामवीति कृशं तनुः तुच्छमित्यनर्थान्तरं तृणतुपमात्रमपि, अथवा कसायमपीति इच्छामात्रं, प्रार्थना कपायतः, असत्यपि विभवे कषायतः परिगृह्यमानानि वस्त्रपात्राणि परिग्गहो भवति, तमेव नो सयं परिगिण्हड़ नो अण्णेण परिगिव्हावेति परिगृह्यंतं चत्ति सुत्तेण चैव भणियं अण्णं नाणुजाणति, सूचनामात्रं सूत्रं इतिकृत्वा स्वयंकरणकारवणानि अणुमतीए गिहिताई, णवगो वा वेदो, एव दुक्खाण मुच्चति, एवं सो णवरण भेदेण परिग्गहे वद्यमाणो दुक्खाओ न मुञ्चति, तत्र दुक्खं कर्म्म तद्विपाकथ, एवं वुज्झेज- सपरिग्गहस्स णियमा पाणाइवायादयो भवति, तेण पुव्वं परिग्गहो भणिओ, मेथुणं परिग्गहे चैव पडति, समत्रिणणणासे य परिग्गहदोसा भाणियव्वा, उक्तं हि - "परिग्रहेष्व प्राप्त नष्टेषु कांक्षामोहौ प्राप्तेषु च रक्षणं उपभोगे चातृप्तिः” । इदाणीमारंभो, सो य परिग्गहमेव, तत्थ सिलोगो-सयं तिवात पाणे (३) सयमिति स्वतः अतिवायए नेति, आयुर्बलशरीरप्राणेभ्यो त्रिभ्यः पातयतीति त्रिपातयति, त्रिभ्यो वा मनोवाक्काययोगेभ्यः पातयति, करणभूतैर्वा मनोवाक्काययोगैः पातयतीति त्रिपातयति, अति
परिग्रहा रंभौ
11 32 11
