________________
एकान्त
कूटादि
श्रीसूत्रकताङ्गचूर्णिः ॥१७३॥
चिटुंति चिरं सद्दारिता, किंच-एगंतकूडे णरए महंते एगंतकूडो णाम एकान्तविपमो, न तत्र-काचित् समा भूमिर्विद्यते यत्र ते गच्छंतो न स्खलेयुरिति, न प्रपतेयुर्वा, महदिति क्षेत्रतः कालतच, खेत्ततो जहण्णेणं जंबूदीवपमाणमेत्तं उक्कोसेणं असंखिजाई जोअणाई, कालओ जहण्णेणं दसवाससहस्साई उकोसेणं तेत्तीसं सागरोवमाणि, तथावि तंमि निरयो कूडो तत्थ २ देसे २, सउत्तारेंता, णिग्गमपवेसेसु य अदृश्यानि कूटानि यत्र ते पाटयंते, मृगा इवासकृद्वध्यन्ते, तत इतरेण कप्पणिकुहाडिहत्थगता मृतानिवैतान् कल्पयन्ति, ये इह व्याघ्रादयो आसीरन् , विषमः स एव नरकः, यत्र वा तानि कूडानि, रयितापि उत्तारोणे(त्त)रे पथनिर्गमणपथे वाहता | इति ता। किंच-'अणासिया णाम महासिलाया'वृत्तं ॥ ३४६ ॥ तान् हि कूडैर्वद्वान् बद्धान् न असितः अनसितः क्षुधित
इत्यर्थः यथा इह क्षुधिताः शृगालाः किंचित्सिंहादिशेपं मृगादिरूपं भक्षयन्ति लकलकाहिं एवं तेऽपि, महानिति अतिमहच्छरीरा, | पगम्भिता इति प्रधृष्टा, रौद्ररूपा निर्भयं सदैभिर्भक्षयित्वा न तृप्ता भवन्ति, सदा वा अवकोपा, अनिवार्या अप्रतिषेध्या इत्यर्थः, कर्षापणो अकोप्य इत्यपदिश्यते, अथवा अकोप्यन्ते कुप्पि] इत्युक्तं भवति, खायंति तत्था बहुकूरकम्मा बहुकूरकम्मा इत्युभयावधारणार्थ, ये च खादयन्ति ये च खाद्यते, लोहसंकलाबद्धा खादंति केवि खैरा प्रधावंतोऽनुधावंतो, अनुधावितुं पाटयित्वा खादंति, महाघोपा छिच्छीकरंति, अण्णे सलक्खगं धारेंति । किंच-'सया जला' वृत्तं ॥३४७॥ सयजला णाम णदीऽभिदुग्गा सदा जलतीति सदाज्वला, अभिमुखं भृशं दुर्गा वा अभिदुर्गा, प्रविसृतजला पविजला, विस्तीर्णजला उत्तानजलेत्यर्थः, न तु यथा वैतरणी गंभीरजला वेगवती च, सा हि उत्तानजला, लोहविलीनसदृशोदका, लोहानि पंचकाललोहादीनि जंसी दुग्गं पवजमाणा अभिसुखं दुग्गा भृशं दुग्गा वा. अभिदुग्गा, प्रपद्यमाना गच्छंत इत्यर्थः, एकतिका असहा इत्युक्तं, अल्पसहाया इत्यर्थः,
॥१७॥
