________________
श्रीसूत्रक
कालपराक्रमादि
तानचूर्णिः ॥१२४॥
।
एवं तेऽपि परलोकं प्राप्यानुशोचन्ति, इह च मरणकाले, न अस्माभिजितेन्द्रियत्वं भावितं वैराग्यं वा, उत्तं हि-'हतं मुष्टिभिराकाशं,
तुषाणां कुदृनं कृतम् । यन्मया प्राप्य मामुष्यं, सदर्थे नादरः कृतः॥१॥ उक्तं बहु चरित्रंच, स्वार्थश्च न प्रहावितः। ते चैवमन्वशोचन्त, A यथा के ?, उच्यते, 'जेहिं काले प्रेरिकंत' सिलोगो ।) २३९॥ जे इतिणा अणिदिवणिदेसे, कालो नाम तारुण्यं मध्यम वयः,
यो वा यस्य कालो ध्यानस्याध्ययनस्यं तपसोवा, तेपामेकेषां सुकृतं नाम श्रामण्यं, त एव च श्रमणाः त एव मोक्षाकांक्षिणस्त | एव साधवो साधर्मिका वा 'ते धीरा बंधणुम्मुक्का त.ऐव धीराः तः एव बंधविमुक्का, बंधनं कलवादि कर्म वा, ये किं कुर्वन्ति, 'जेणावखंति जीवितं' पुन्चतरपुव्यकीलितादि असेंजमजीवितं नवांछति । 'जहा णदी चेयरणी सिलोगो. ॥२४०॥ 'यथेति येन प्रकारेण वेगेन तस्यां तरंतीति वेतरणी नामे परोक्षाः अवादिपुः सा हि तीक्ष्णश्रोतस्त्वात् -विपमतटत्वाच्च, दुःखमुत्तीर्यते इति दुस्तरी, सर्वलोकप्रतीत एवासौ, पाखण्डिनां च केपांचित् , 'इहे ति इह प्रवचने, वक्ष्यमाणमपि च 'जह तं णदी वेतरणी'-दुत्तरा एवं लोगंसि नारीओवि दुत्तराओ, एवमनेन प्रकारेण सर्वोपसर्गेभ्योऽनुलोमेभ्यः प्रतिलोमेभ्यश्च दुस्तरतरा नायः, ता हि नानाविधैर्हावभावविलासरुत्तितीर्जूनभिभवंति, वैतरण्यामिव तत्रैव तत्रैव निमजापयंति, ता हि दुक्खं द्रव्यभावतः परिहियंते, 'अमतीमय'त्ति न मतिमान् अमतिमान् तेनामतिमता, 'जेहिं ते णारिसंजोगा' सिलोगो ॥ २४१ ॥जे इत्यनिर्दिष्ट निर्देशः, " त्रिविधा नार्यः, नारीभिः संयोगा नारीसंयोगाः मैथुनसंसर्गाः इत्यर्थः, 'पूयणा पिट्टतो कत'त्ति पूयणा नाम वस्त्रानपानादिभिः स्नानाङ्गरागादिभिश्च शरीरपूजनात् , उक्तं हि-"णो सायासोक्खपडिबद्धे भवेजा", अथवा त एव नारीयोगाः पूतना पातयंति धर्मा | पातयति वा चारित्रमिति पूतनाः, पूतीकुर्वनित्यर्थः, पृष्ठतो कृता नाम उज्झिता, 'सबमेवं णिराक्रिचा' सर्वमिति येऽन्ये उपसर्गाः
S ASTHIRTIANEmatalab Anmuntaimmaltimantaintain ANILITAIPISTANILAISINHERITAINMHIANDIHERONITA MAIIMSHAMITAMARITRIP
mil- MATHStiminaMINI
॥१२४॥
