________________
६ सप्तम लोगोपनोग विरमण व्रत. माटे नामांतर, स्वादांतर अने रूपांतर तथा परिणामांतरथी व्यांतर थायजे. अथवा अहींयां को आचार्य, बीजी रीते पण अव्य विवदा कहेले; परंतु वहु वृद्धपरंपरासंमत एहज बे ए मा टे जव्यपरिमाण राखे के, आटलां अव्य, आजना दिवसमां हुं खाश्श. ए अव्य नियम बीजो जाणवो.
३ त्रीजो विगयनियम. तेमां दश विगयजे, तेमां चार महा विगय डे, एक मधु, १ मांस, २ मांखण, ३ मदिरा, ४ ए चारनो तो वावीश अन्नदयमा त्याग कस्योज ने बाकी न विगय : ते जदय. दूध, १ दहीं, २ घृत, ३ तेल, ४ गोल, ५ अने सर्व मि ष्ठ पकवान, ६ ए बए विगयमांथी एक, बे,त्रण बोडे बीजानी जयणा राखे, एना निविआता, पांच पांच जातिना एक एक विगयना कह्यावे. ज्यारें विगय त्याग कस्या, त्यारे ते नीविधाता पण त्याग करवा जोश्य, अने जो न ठोडया जाय तो, तेज व खत धारीले के मने विगयनोज त्याग पण नीवियतानी जयणा . इति विगय नियम तृतीयः ।
४ चोथो उपानह नियम, एटले जोडानो नियम. पगरखांनी जाति एटले जूती, खडाज, मोजा, बूट प्रमुख, ए जीवहिंसानां महो टां अधिकरणले. त्यां श्रावकने जिनपूजादिक कारणविना खडा ज पहेरवां नहीं अने जोडा विना तो चालवाने समर्थ नथी; ए माटे एनुं परिमाण करी लेवु के,भाजन दिवसमां आटला जूती ना जोडा पहेरीश, वीजानी जूती पगमा पहेलं नहीं, अ ने नूले चूक्ये वीजानी जूती पगमां पडे, तो तेनी जयणा. ए उपानह नियम चोथो. __५ हवे पांचमो तंवोल नियम. ते चोथो जे स्वादिम नामें आ हारते ते जाणवो. पान, सोपारी, लविंग, एलची, तज, तमा सपत्र, सीतल, चिणिकवाव, जायफल, जावंत्री, पीपलीमूल.