________________
सप्तम जोगोपनोग विरमण व्रत. खावानो चाल होय, जेना विना चाले नहीं, ते खावा बूट राखे, तेनी जयणा. रात्रीनोजन. मासमध्ये चार अथवा पांच अथवा दश, तिथिना दिवस टाले. अथवा जेवी शक्ति होय, ते प्रमाणे राखे के एटला दिवसें रात्रीयें आहार करवानी जयणा. उपरांत निषेध. वीजा दिवसोएं त्रिविहार, विहार करुं अथवा चोविहार करुं अने वीजी पण अनय वस्तु, जे उशड वेशडमां को दिवसें स्वावामां आवे, तेनी जयणा. अने वत्रीश अनंतकाय निषेध करे, परंतु रोगादिक कारणे औषधमां लेवानी जयणा तथा अजाण पणे को अव्यमां नयां थकां आवे तेनी जयणा ने.
हवे चउद नियमनुं विवरण लखे ॥ गाथा ॥ सचित्त दव विगइ, वाणह तंबोल व कुसुमेसु ॥ वाहण सयण विलेवण, वं नं दिसि न्हाण जत्तेसु ॥१॥
अर्थः-श्रावकें यावत् जीव, पंचाणुं व्रतमांश्वा परिमाणमां को श्रागली अनेक तरेहनी कर्मपरिणतिनी संजावनायें करीने,पोता ना निर्वाह समर्थनो उदय अति उस्तर विचारीने घणी वस्तुनु परिमाण राख्यु होय,तेमांथी फरी नित्यनो श्राश्रव निवारणने माटे संदेप करवाने अर्थं चौद नियमनी दिनप्रत्ये धारणा राखे,ते कहेने,
र त्यहां प्रथम सचित्त परिमाणमां मुख्यवृत्तिथी तो श्रावकने सचित्तनो त्यागकरवो जोएं,जे कारण माटे अचित्त वस्तुना आहा रमां चार गुणले. प्रथम तो प्रासुक जलादिक पीधाथी वीजा सर्व सचित्तनो त्याग थयो. ज्यां सुधी अचित्त थयो नथी, त्यां सुधी मुखमां प्रदेप न करे, वीजो गुण ए के रसनेंजियनुं जीतq थयु. गमे तेवो वाद सचित्त वस्तुमां होय,तो पण खाय नहीं.केटलीक चीज तो रांध्या विनानी पण स्वादिष्ट लागे. परंतु सचित्तत्यागें करी, ते सर्वनो त्याग थयो. त्रीजो गुण ए के अचित्त जलादिक पीधे थके कामचेष्टानी शांति थाय. घडी घडी उपयोगमां जीव